Radiobiology and modelling in Brachytherapy: A review inspired by the ESTRO Brachytherapy pre-meeting course Ραδιοβιολογία και μοντελοποίηση στη βραχυθεραπεία: Μια ανασκόπηση εμπνευσμένη από το προ-συνεδριακό μάθημα της ESTRO για τη βραχυθεραπεία
A.J. Stewart nn^(@)a,b*\stackrel{\circ}{\cap} \mathrm{a}, \mathrm{b} \cdot C. Chargari ^(c)*{ }^{\mathrm{c}} \cdot A. Chyrek ^(d,e*dots*){ }^{\mathrm{d}, \mathrm{e} \cdot \ldots \cdot} D. Todor ^(P)*{ }^{\mathrm{P}} \cdot P. Wojcieszek ^(q)*{ }^{\mathrm{q}} \cdot J.M. Hannoun-Levi ^(r){ }^{\mathrm{r}}... Show more A.J. Stewart nn^(@)a,b*\stackrel{\circ}{\cap} \mathrm{a}, \mathrm{b} \cdot C. Chargari ^(c)*{ }^{\mathrm{c}} \cdot A. Chyrek ^(d,e*dots*){ }^{\mathrm{d}, \mathrm{e} \cdot \ldots \cdot} D. Todor ^(P)*{ }^{\mathrm{P}} \cdot P. Wojcieszek ^(q)*{ }^{\mathrm{q}} \cdot J.M. Hannoun-Levi ^(r){ }^{\mathrm{r}} ... Εμφάνιση περισσότερωνAffiliations & Notes ✓\checkmark Article Info Συνεργασίες & Σημειώσεις ✓\checkmark Πληροφορίες άρθρου
Highlights Σημαντικά σημεία
The fundamentals of BT radiobiology (BT radiobiology history, biology and BT,a//beta\mathrm{BT}, \mathrm{a} / \beta and re-irradiation) Τα βασικά στοιχεία της ραδιοβιολογίας BT (ιστορία της ραδιοβιολογίας BT, βιολογία και BT,a//beta\mathrm{BT}, \mathrm{a} / \beta και επανακτινοβολία)
The pre-clinical radiobiology approach (pulsed dose radiotherapy (PDR) vs HDR, BT vs best EBRT techniques, high dose regions and integrated boost) Η προκλινική ραδιοβιολογική προσέγγιση (ακτινοθεραπεία με παλμικές δόσεις (PDR) έναντι HDR, BT έναντι βέλτιστων τεχνικών EBRT, περιοχές υψηλής δόσης και ενσωματωμένη ενίσχυση)
Clinical radiobiology approaches (optimal number of fractions, radiobiology for cervical, prostate, breast, skin/H&N and GI cancers) Κλινικές ραδιοβιολογικές προσεγγίσεις (βέλτιστος αριθμός κλασμάτων, ραδιοβιολογία για καρκίνο του τραχήλου της μήτρας, του προστάτη, του μαστού, του δέρματος/κεφαλής και τραχήλου και του γ
Analysis of BT radiobiology and modelling aidis integration of scientific data to allow a better understanding of the use of BT for cancer treatment Η ανάλυση της ραδιοβιολογίας της BT και η μοντελοποίηση βοηθούν στην ενσωμάτωση των επιστημονικών δεδομένων, ώστε να καταστεί δυνατή η καλύτερη κατανόηση της χρήσης της BT για τη θεραπεία του καρκίνου.
Abstract Περίληψη
Brachytherapy (BT) plays a key role in cancer treatment by delivering a high dose to a small volume over a short time. The use of BT is currently validated in a wide range of cancers such as cervical, prostate and breast cancers while being a favourable choice for organ preservation, such as in penile or rectal cancer, or in the setting of reirradiation. Consideration of the radiobiology of BT is integral to the choices made around dose and fractionation and combination with other techniques such as external beam radiotherapy (EBRT). Much of the radiobiology of brachytherapy is based on historic data, but fortunately there is a drive to integrate translational research including radiobiologic parameters into modern BT research. In a changing therapeutic landscape moving to a high dose rate (HDR) based on high dose per fraction, it is important to ensure that the incorporation of new radiobiology knowledge helps to drive clinical practice. Η βραχυθεραπεία (BT) διαδραματίζει σημαντικό ρόλο στη θεραπεία του καρκίνου, καθώς χορηγεί υψηλή δόση σε μικρό όγκο σε σύντομο χρονικό διάστημα. Η χρήση της BT έχει επικυρωθεί σε ένα ευρύ φάσμα καρκίνων, όπως ο καρκίνος του τραχήλου της μήτρας, του προστάτη και του μαστού, ενώ αποτελεί ευνοϊκή επιλογή για τη διατήρηση οργάνων, όπως στον καρκίνο του πέους ή του ορθού, ή σε περιπτώσεις επαναακτινοβολίας. Η συνεκτίμηση της ραδιοβιολογίας της BT είναι αναπόσπαστο μέρος των επιλογών που γίνονται σχετικά με τη δόση και τον καταμερισμό της, καθώς και τον συνδυασμό της με άλλες τεχνικές, όπως η εξωτερική ακτινοθεραπεία (EBRT). Μεγάλο μέρος της ραδιοβιολογίας της βραχυθεραπείας βασίζεται σε ιστορικά δεδομένα, αλλά ευτυχώς υπάρχει μια τάση ενσωμάτωσης της μεταφραστικής έρευνας, συμπεριλαμβανομένων των ραδιοβιολογικών παραμέτρων, στη σύγχρονη έρευνα για τη BT. Σε ένα μεταβαλλόμενο θεραπευτικό τοπίο που κινείται προς υψηλές δόσεις (HDR) με βάση υψηλή δόση ανά κλάσμα, είναι σημαντικό να διασφαλιστεί ότι η ενσωμάτωση των νέων γνώσεων ραδιοβιολογίας συμβάλλει στην προώθηση της κλινικής πρακτικής.
This manuscript takes the ESTRO Brachyther y pre-meeting couse (May 3, 2024 - Glasgow ESTRO meeting) as a Το παρόν χειρόγραφο βασίζεται στο προπαρασκευαστικό σεμινάριο ESTRO Brachyther y (3 Μαΐου 2024 - συνέδριο ESTRO στη Γλασκόβη) ως
different considerations: the fundamentals of BT radiobiology (BT radiobiology history, biology and BT,a//beta\mathrm{BT}, \mathrm{a} / \beta and re-irradiation), the pre-clinical radiobiology approach (pulsed dose radiotherapy (PDR) vs HDR, BT vs best EBRT techniques, high dose regions and integrated boost) and clinical radiobiology approaches (optimal number of BT fractions, radiobiology in BR for cervical, prostate, breast, skin/H&N and gastro-intestinal cancers). Presented is an analysis of radiobiology and modelling in BT aiding the integration of scientific pre-clinical and clinical data to allow a better understanding of the use of radioactive sources for cancer treatment. διαφορετικές παραμέτρους: τα βασικά στοιχεία της ραδιοβιολογίας της BT (ιστορία της ραδιοβιολογίας της BT, βιολογία και BT,a//beta\mathrm{BT}, \mathrm{a} / \beta και επανακτινοβολία), η προκλινική ραδιοβιολογική προσέγγιση (ακτινοθεραπεία με παλμικές δόσεις (PDR) έναντι HDR, BT έναντι των καλύτερων τεχνικών EBRT, περιοχές υψηλής δόσης και ενσωματωμένη ενίσχυση) και κλινικές ραδιοβιολογικές προσεγγίσεις (βέλτιστος αριθμός κλασμάτων BT, ραδιοβιολογία σε BR για καρκίνο του τραχήλου της μήτρας, του προστάτη, του μαστού, του δέρματος/H&N και του γαστρεντερικού συστήματος). Παρουσιάζεται μια ανάλυση της ραδιοβιολογίας και της μοντελοποίησης στη BT που βοηθά στην ενσωμάτωση των επιστημονικών προκλινικών και κλινικών δεδομένων, ώστε να καταστεί δυνατή η καλύτερη κατανόηση της χρήσης ραδιενεργών πηγών για τη θεραπεία του καρκίνου.
Introduction Εισαγωγή
In the landscape of cancer treatment, brachytherapy (BT) plays a key role. Whilst it is predominantly used for cervical and prostate cancer, in other clinical situations it represents an optimal treatment choice such as shortening adjuvant radiation or treating local recurrence in a previously irradiated area [1]. The powerful tryptic of BT is ‘high dose, small volume, short time’ both for primary treatment as well for re-irradiation. High dose; as prescribed on the reference isodose, small volume; with internal dose gradient volumes inside the clinical target volume (CTV) and short time; over a few days, hours or even minutes. Στο πεδίο της θεραπείας του καρκίνου, η βραχυθεραπεία (BT) διαδραματίζει σημαντικό ρόλο. Ενώ χρησιμοποιείται κυρίως για τον καρκίνο του τραχήλου της μήτρας και του προστάτη, σε άλλες κλινικές περιπτώσεις αποτελεί τη βέλτιστη θεραπευτική επιλογή, όπως η μείωση της συμπληρωματικής ακτινοθεραπείας ή η θεραπεία τοπικής υποτροπής σε περιοχή που έχει προηγουμένως υποβληθεί σε ακτινοθεραπεία [1]. Το ισχυρό τρίπτυχο της BT είναι «υψηλή δόση, μικρός όγκος, σύντομος χρόνος» τόσο για την πρωτογενή θεραπεία όσο και για την επαναακτινοβολία. Υψηλή δόση, όπως συνταγογραφείται στην ισοδόση αναφοράς, μικρός όγκος, με όγκους εσωτερικής δόσης εντός του κλινικού όγκου-στόχου (CTV) και σύντομος χρόνος, λίγες ημέρες, ώρες ή ακόμη και λεπτά.
Consideration of the radiobiologic principles underpinning BT is essential, perhaps even more so than for other forms of radiotherapy (RT), with increased complexity. In comparison to external beam radiotherapy (EBRT) BT uses a variety of methods of dose delivery with a much greater variation in dose per fraction. In order to assess different BT dose schemes, it is useful to consider the equivalent dose in 2 Gray per fraction (EQD2) either combined with or compared to EBRT. For this, the linear quadratic (LQ) model is used and doses are calculated as EQD2. This model describes a relationship between the total isoeffective dose and the dose per fraction and dose rate. Within this model, there are two components of radiation damage; the alpha (a) component which represents a single ionising radiation event which simultaneously damages two individual targets. This damage is not repairable and increases in a linear pattern with dose, thus it is influenced by overall dose rather than fractionation. The beta component ( beta\beta ) represents damage caused by two ionising events. The two sub-lethal events combine to form a lethal event. This damage is potentially repairable and increases in a quadratic pattern. It is influenced by fractionation and dose rate rather than overall dose. The alpha//beta\alpha / \beta ratio is a measure of how a tissue will respond to a change in total dose, fractionation or dose rate. The LQ model is fundamental but, as with all mathematical models, it is not perfect [2]. Indeed, in its standard formula, it doesn’t take into account key aspects of BT such as the time factor (short treatment time) or the impact of the internal dose gradient and it is limited for high doses per fraction [3,4]. As a very high dose per fraction is utilized increasingly frequently, it is recognized that the LQ model may fail to provide accurate results for a high dose per fraction, such as doses higher than 9 Gy [5]. Η εξέταση των ραδιοβιολογικών αρχών που διέπουν τη BT είναι απαραίτητη, ίσως ακόμη περισσότερο από ό,τι για άλλες μορφές ακτινοθεραπείας (RT), λόγω της αυξημένης πολυπλοκότητάς της. Σε σύγκριση με την εξωτερική ακτινοθεραπεία (EBRT), η BT χρησιμοποιεί διάφορες μεθόδους χορήγησης της δόσης με πολύ μεγαλύτερη διακύμανση της δόσης ανά κλάσμα. Προκειμένου να αξιολογηθούν τα διάφορα σχήματα δόσης BT, είναι χρήσιμο να ληφθεί υπόψη η ισοδύναμη δόση σε 2 Gray ανά κλάσμα (EQD2), είτε σε συνδυασμό με την EBRT είτε σε σύγκριση με αυτήν. Για το σκοπό αυτό, χρησιμοποιείται το γραμμικό τετραγωνικό μοντέλο (LQ) και οι δόσεις υπολογίζονται ως EQD2. Το μοντέλο αυτό περιγράφει τη σχέση μεταξύ της συνολικής ισοϊσοδύναμης δόσης και της δόσης ανά κλάσμα και του ρυθμού δόσης. Στο πλαίσιο αυτού του μοντέλου, υπάρχουν δύο συνιστώσες της βλάβης από την ακτινοβολία: η συνιστώσα άλφα (a), η οποία αντιπροσωπεύει ένα μεμονωμένο συμβάν ιονίζουσας ακτινοβολίας που προκαλεί ταυτόχρονα βλάβη σε δύο μεμονωμένους στόχους. Η βλάβη αυτή δεν είναι επισκευάσιμη και αυξάνεται γραμμικά με τη δόση, επομένως επηρεάζεται από τη συνολική δόση και όχι από τον καταμερισμό. Η συνιστώσα βήτα ( beta\beta ) αντιπροσωπεύει τη βλάβη που προκαλείται από δύο συμβάντα ιονίζουσας ακτινοβολίας. Τα δύο υποθανατηφόρα συμβάντα συνδυάζονται για να σχηματίσουν ένα θανατηφόρο συμβάν. Αυτή η βλάβη είναι δυνητικά επισκευάσιμη και αυξάνεται με τετραγωνικό πρότυπο. Επηρεάζεται από τον κλασματοποίηση και τον ρυθμό δόσης και όχι από τη συνολική δόση. Ο λόγος alpha//beta\alpha / \beta είναι ένα μέτρο του τρόπου με τον οποίο ένας ιστός θα ανταποκριθεί σε μια αλλαγή στη συνολική δόση, τον κλασματοποίηση ή τον ρυθμό δόσης. Το μοντέλο LQ είναι θεμελιώδες, αλλά, όπως όλα τα μαθηματικά μοντέλα, δεν είναι τέλειο [2]. Πράγματι, στον τυπικό τύπο του, δεν λαμβάνει υπόψη βασικές πτυχές της BT, όπως ο παράγοντας χρόνος (σύντομος χρόνος θεραπείας) ή η επίδραση της εσωτερικής δόσης και είναι περιορισμένο για υψηλές δόσεις ανά κλάσμα [3,4]. Δεδομένου ότι χρησιμοποιούνται όλο και πιο συχνά πολύ υψηλές δόσεις ανά κλάσμα, αναγνωρίζεται ότι το μοντέλο LQ ενδέχεται να μην παρέχει ακριβή αποτελέσματα για υψηλές δόσεις ανά κλάσμα, όπως δόσεις υψηλότερες από 9 Gy [5].
Last but not least, BT radiobiology is also linked with technical factors. Indeed, in April 2018, production of low dose rate (LDR) Iridium wires ceased but, thanks to pulsed dose radiotherapy (PDR) afterloader machines, it was possible to continue to use a LDR BT concept in regard to its radiobiological properties but with the advantage of a stepping source [6]. However, the future of PDR afterloader devices is uncertain, and it is likely that the future of BT lies mainly in high dose rate (HDR) technologies. Currently, increasing levels of convincing clinical data provide evidence for BT use while the radiobiological rationale and demonstration for new BT approaches still remain under debate. We present a review based on the proceedings of the 2024 ESTRO Brachytherapy premeeting course analysing radiobiology and modelling in BT in order to bring more scientific pre-clinical and clinical data to better understand the use of radioactive sources for cancer treatment. Τέλος, η ραδιοβιολογία της BT συνδέεται επίσης με τεχνικούς παράγοντες. Πράγματι, τον Απρίλιο του 2018, η παραγωγή καλωδίων ιριδίου χαμηλής δόσης (LDR) σταμάτησε, αλλά χάρη στις μηχανές μετά-φόρτωσης παλμικής ακτινοθεραπείας (PDR), ήταν δυνατό να συνεχίσει να χρησιμοποιείται η έννοια της LDR BT όσον αφορά τις ραδιοβιολογικές της ιδιότητες, αλλά με το πλεονέκτημα μιας πηγής βηματικής ακτινοβολίας [6]. Ωστόσο, το μέλλον των συσκευών PDR afterloader είναι αβέβαιο και είναι πιθανό το μέλλον της BT να βρίσκεται κυρίως στις τεχνολογίες υψηλής δόσης (HDR). Επί του παρόντος, τα αυξανόμενα επίπεδα πειστικών κλινικών δεδομένων παρέχουν στοιχεία για τη χρήση της BT, ενώ η ραδιοβιολογική αιτιολόγηση και η απόδειξη για νέες προσεγγίσεις BT εξακολουθούν να αποτελούν αντικείμενο συζήτησης. Παρουσιάζουμε μια ανασκόπηση με βάση τα πρακτικά του προ-συνεδριακού μαθήματος ESTRO Brachytherapy 2024, στο οποίο αναλύεται η ραδιοβιολογία και η μοντελοποίηση στην BT, με σκοπό την παροχή περισσότερων επιστημονικών προ-κλινικών και κλινικών δεδομένων για την καλύτερη κατανόηση της χρήσης ραδιενεργών πηγών για τη θεραπεία του καρκίνου.
2 Fundamentals of BT radiobi (i ogy 2 Βασικές αρχές της ραδιοβιολογίας BT (i ogy
2.1 Brachytherapy radiobiology history 2.1 Ιστορία της ραδιοβιολογίας της βραχυθεραπείας
From the moment Pierre Curie affixed a tube of radium to his arm and assessed the resultant ulcer and its healing, the radiobiologic effects of BT have been investigated. Fortunately, the research moved to the laboratory for the further ground-breaking early experiments. Most of the available knowledge of BT radiobiology derives from historical in-vitro preclinical models testing the effect of dose rate and dose per fraction on clonogenic survival in cultured cell lines [7]. This historic approach has accompanied the clinical developments of BT and a range of clinical studies have validated the impact of treatment modalities on tumour control probability (TCP) or normal tissue complication probability (NTCP). Even in the precursor era of radiotherapy (RT) developments, the notion of differential effect (following Bergonié’s and Tribondeau’s law in 1906) and the empiric concepts of fractionation exploiting the higher sensitivity of proliferating cells (proposed by Coutard and Regaud in 1922 [8]) emerged as important tools to understand the effects of radiation exposure, including for BT treatments. Από τη στιγμή που ο Pierre Curie έβαλε ένα σωληνάριο ραδίου στο χέρι του και αξιολόγησε το έλκος που προκλήθηκε και την επούλωσή του, άρχισαν να μελετώνται οι ραδιοβιολογικές επιδράσεις της BT. Ευτυχώς, η έρευνα μεταφέρθηκε στο εργαστήριο για περαιτέρω πρωτοποριακά πειράματα. Οι περισσότερες διαθέσιμες γνώσεις σχετικά με τη ραδιοβιολογία της BT προέρχονται από ιστορικά προκλινικά μοντέλα in vitro που εξέτασαν την επίδραση της δόσης και της δόσης ανά κλάσμα στην κλωνογενή επιβίωση σε καλλιεργημένες κυτταρικές σειρές [7]. Αυτή η ιστορική προσέγγιση συνόδευσε τις κλινικές εξελίξεις της BT και μια σειρά κλινικών μελετών επικύρωσε την επίδραση των μεθόδων θεραπείας στην πιθανότητα ελέγχου του όγκου (TCP) ή στην πιθανότητα επιπλοκών σε φυσιολογικό ιστό (NTCP). Ακόμη και στην προγενέστερη εποχή των εξελίξεων της ακτινοθεραπείας (RT), η έννοια της διαφορικής επίδρασης (σύμφωνα με τον νόμο των Bergonié και Tribondeau του 1906) και οι εμπειρικές έννοιες του κλασματοποίησης που εκμεταλλεύονται την υψηλότερη ευαισθησία των πολλαπλασιαζόμενων κυττάρων (που προτάθηκαν από τους Coutard και Regaud το 1922 [8]) αναδείχθηκαν ως σημαντικά εργαλεία για την κατανόηση των επιδράσεων της έκθεσης στην ακτινοβολία, συμπεριλαμβανομένων των θεραπειών BT.
With the increasing developments within modern radiobiology, mainly derived from EBRT models testing the impact of microenvironment on radiation response, there is a need to refine the classical radiobiological modelling of BT effect [9]. Indeed, this outdated model only partially considers the impact of tumour heterogeneity and patient sensitivity and thus neglects the huge potential of BT in the context of modern radiobiology, including radio-immune modulation [10,11]. Future radiobiology research can build on the important historic perspectives but must not dwell there. Με τις αυξανόμενες εξελίξεις στη σύγχρονη ραδιοβιολογία, που προέρχονται κυρίως από μοντέλα EBRT που εξετάζουν την επίδραση του μικροπεριβάλλοντος στην απόκριση στην ακτινοβολία, υπάρχει ανάγκη να βελτιωθεί η κλασική ραδιοβιολογική μοντελοποίηση του φαινομένου BT [9]. Πράγματι, αυτό το ξεπερασμένο μοντέλο λαμβάνει μόνο εν μέρει υπόψη την επίδραση της ετερογένειας των όγκων και της ευαισθησίας των ασθενών και, ως εκ τούτου, παραβλέπει το τεράστιο δυναμικό της BT στο πλαίσιο της σύγχρονης ραδιοβιολογίας, συμπεριλαμβανομένης της ραδιοανοσοδιαμόρφωσης [10,11]. Η μελλοντική έρευνα στον τομέα της ραδιοβιολογίας μπορεί να βασιστεί στις σημαντικές ιστορικές προοπτικές, αλλά δεν πρέπει να παραμείνει σε αυτές.
2.2 Biology and brachytherapy 2.2 Βιολογία και βραχυθεραπεία
Biology is a broad natural science. It assumes that all organisms are made of cells that process hereditary information encoded in genes, which can be passed on to future generations. BT, as a form of RT, interacts with living organisms at the systemic, cellular, and intranuclear levels. The 7 'R’s concept and the LQ model attempt to describe this concept [10,12-14]. However, in relation to the currently used types of BT, both theories do not always provide complete and detailed answers for the crucial question - how does it work? There is a small amount of scientific research detailing the biological mechanisms of modern ultra-low-dose-rate (uLDR) and HDR BT in the context of different levels of interactions and particular R’s: Repair, Repopulation, Redistribution [15-18], Reoxygenation, immune Reactivation, and tumour Reinforcement [19-23]. Despite the clinical relevance, there remains a notable gap in direct biological studies specifically addressing Radiosensitivity at the cellular level for BT. Η βιολογία είναι μια ευρεία φυσική επιστήμη. Υποθέτει ότι όλοι οι οργανισμοί αποτελούνται από κύτταρα που επεξεργάζονται κληρονομικές πληροφορίες κωδικοποιημένες σε γονίδια, οι οποίες μπορούν να μεταδοθούν στις μελλοντικές γενιές. Η BT, ως μορφή RT, αλληλεπιδρά με τους ζωντανούς οργανισμούς σε συστηματικό, κυτταρικό και ενδοπυρηνικό επίπεδο. Η έννοια των 7 «R» και το μοντέλο LQ επιχειρούν να περιγράψουν αυτή την έννοια [10,12-14]. Ωστόσο, σε σχέση με τους τύπους BT που χρησιμοποιούνται σήμερα, καμία από τις δύο θεωρίες δεν παρέχει πάντα πλήρεις και λεπτομερείς απαντήσεις στο κρίσιμο ερώτημα: πώς λειτουργεί; Υπάρχει μικρός αριθμός επιστημονικών ερευνών που περιγράφουν λεπτομερώς τους βιολογικούς μηχανισμούς της σύγχρονης BT με εξαιρετικά χαμηλή δόση (uLDR) και HDR στο πλαίσιο διαφορετικών επιπέδων αλληλεπιδράσεων και συγκεκριμένων R: Επισκευή, Επαναποίκιση, Ανακατανομή [15-18], Επαναοξυγόνωση, Ανοσολογική επανενεργοποίηση και Ενίσχυση όγκου [19-23]. Παρά την κλινική σημασία, παραμένει ένα αξιοσημείωτο κενό στις άμεσες βιολογικές μελέτες που ασχολούνται ειδικά με την ακτινοευαισθησία σε κυτταρικό επίπεδο για τη BT.
Recent studies highlight the complexity of biological mechanisms critical to understanding the effects of BT . Chargari et al. [10] and Boustani et al. [12] discuss the use of the LQ model in analysing the effects of BT, highlighting its limitations with uLDR BT [8]. Research like that of Widet et al.[14], Zhuang et al. [18], Omura et al. [15], Collis et al. [16], and Geraldo et al. [17] indicates the significance of the bystander effect and continuous LDR irradiation in inducing molecular and cellular changes that may affect treatment efficacy. Meanwhile, studies by Cron et al. [19], van den Berg et al. [20] and Chen et al. [21] explore changes in the tumour microenvironment during LDR seed implantation and the effects of tissue trauma in experimental models, which may provide insights into exploiting tumour hypoxia or mitigating it in interstitial BT. Works by Jarosz-Biej et al. [22] and Li et al. [23] further explore the potential benefits of using BT as an ‘in situ’ vaccine, emphasizing the role of the tumour microenvironment and the involvement of cytokines and lymphocytes in response to therapy. These studies shed light on the comprehensive biological response to BT, emphasizing the need for further research to fully understand and optimize this therapeutic approach. Πρόσφατες μελέτες υπογραμμίζουν την πολυπλοκότητα των βιολογικών μηχανισμών που είναι κρίσιμοι για την κατανόηση των επιδράσεων της BT. Οι Chargari et al. [10] και Boustani et al. [12] συζητούν τη χρήση του μοντέλου LQ στην ανάλυση των επιδράσεων της BT, υπογραμμίζοντας τους περιορισμούς του με την uLDR BT [8]. Έρευνες όπως αυτές των Widet et al. [14], Zhuang et al. [18], Omura et al. [15], Collis et al. [16] και Geraldo et al. [17] υποδεικνύουν τη σημασία του φαινομένου του παθητικού θεατή και της συνεχούς ακτινοβολίας LDR στην πρόκληση μοριακών και κυτταρικών αλλαγών που μπορεί να επηρεάσουν την αποτελεσματικότητα της θεραπείας. Εν τω μεταξύ, μελέτες των Cron et al. [19], van den Berg et al. [20] και Chen et al. [21] διερευνούν τις αλλαγές στο μικροπεριβάλλον του όγκου κατά τη διάρκεια της εμφύτευσης σπόρων LDR και τις επιδράσεις του τραύματος των ιστών σε πειραματικά μοντέλα, τα οποία μπορεί να παρέχουν πληροφορίες για την εκμετάλλευση της υποξίας του όγκου ή την άμβλυνσή της στην διάμεση BT. Οι εργασίες των Jarosz-Biej et al. [22] και Li et al. [23] διερευνούν περαιτέρω τα πιθανά οφέλη της χρήσης της BT ως «επιτόπου» εμβολίου, τονίζοντας τον ρόλο του μικροπεριβάλλοντος του όγκου και τη συμμετοχή των κυτοκινών και των λεμφοκυττάρων στην απόκριση στη θεραπεία. Αυτές οι μελέτες ρίχνουν φως στην ολοκληρωμένη βιολογική απόκριση στη BT, τονίζοντας την ανάγκη για περαιτέρω έρευνα afin de afin de afin de afin de afin de afin de afin de afin de afin de afin de afin de afin de afin de afin de afin de afin de afin de afin de afin de afin de afin de afin de afin de afin de afin de afin de afin de afin de alpha//beta\alpha / \beta values describe the biological properties of the radiation response of cells or tissues. In cell culture, clonogenic survival curves are fitted with the LQ equation. Clonogenic survival is defined as cell survival with the capacity to initiate a recurrence and form “colonies” with > 50 cells in vitro. The a//beta\mathrm{a} / \beta ratio describes the “curve” of the cell survival model [24]. alpha//beta\alpha / \beta ratios describe the sensitivity of cells and tissues to fractionation of radiation [25]. Fast proliferating tumour cells and early responding normal tissue cells have a high alpha//beta\alpha / \beta ratio whereas late responding and slowly proliferating cells have low alpha//beta\alpha / \beta ratios. In the clinical setting, alpha//beta\alpha / \beta ratios of tumours and normal tissues (predictive of specific side effects) can only be determined from outcome data of randomized trials testing different fractionation schedules. As these data are scarce, clinically estimated alpha//beta\alpha / \beta ratios usually have broad confidence intervals [26]. Οι τιμές alpha//beta\alpha / \beta περιγράφουν τις βιολογικές ιδιότητες της απόκρισης των κυττάρων ή των ιστών στην ακτινοβολία. Στην κυτταρική καλλιέργεια, οι καμπύλες κλωνογενετικής επιβίωσης προσαρμόζονται με την εξίσωση LQ. Η κλωνογενετική επιβίωση ορίζεται ως η επιβίωση των κυττάρων με την ικανότητα να προκαλέσουν υποτροπή και να σχηματίσουν «αποικίες» με > 50 κύτταρα in vitro. Ο λόγος a//beta\mathrm{a} / \beta περιγράφει την «καμπύλη» του μοντέλου επιβίωσης των κυττάρων [24]. Οι αναλογίες alpha//beta\alpha / \beta περιγράφουν την ευαισθησία των κυττάρων και των ιστών στη διαίρεση της ακτινοβολίας [25]. Τα ταχέως πολλαπλασιαζόμενα καρκινικά κύτταρα και τα κύτταρα φυσιολογικού ιστού που ανταποκρίνονται νωρίς έχουν υψηλή αναλογία alpha//beta\alpha / \beta , ενώ τα κύτταρα που ανταποκρίνονται αργά και πολλαπλασιάζονται αργά έχουν χαμηλή αναλογία alpha//beta\alpha / \beta . Σε κλινικό περιβάλλον, οι αναλογίες alpha//beta\alpha / \beta όγκων και φυσιολογικών ιστών (που προδικάζουν συγκεκριμένες παρενέργειες) μπορούν να προσδιοριστούν μόνο από τα αποτελέσματα τυχαιοποιημένων δοκιμών που εξετάζουν διαφορετικά προγράμματα κλασματοποίησης. Δεδομένου ότι τα δεδομένα αυτά είναι σπάνια, οι κλινικά εκτιμώμενες αναλογίες alpha//beta\alpha / \beta έχουν συνήθως ευρεία διαστήματα εμπιστοσύνης [26].
Comparing different fractionation schedules always requires several calculations of equivalent doses for tumour tissue and different side effects in different normal tissues. For radiotherapy of prostate cancer, these facts imply that slow growing prostate cancer (e.g. Gleason 3+3) probably has a different alpha//beta\alpha / \beta value than highly aggressive subtypes (e.g. Gleason 4+54+5 ). Concerning rectal toxicity, there is not one alpha//beta\alpha / \beta value for the rectum, instead the alpha//beta\alpha / \beta value for acute toxicity is much higher than for late toxicity. In BT , a specific challenge in dose comparisons is the inhomogeneous dose distribution, requiring additional steps to compare tumour control rate and predicted side effects between treatment regimens and individual patients [27]. This can either be achieved with equivalent uniform dose (EUD) concepts, which might be limited for the large dose differences in BT or a comparison of several dose parameters in different subvolumes [4,28]. In addition, the half time of repair needs to be taken into account. De Leeuw et al. provided an idea of how different modelling parameters will affect calculated EQD2 values in BT for cervical cancer, creating an awareness of the difficulties in comparing different treatment approaches [29]. The START trials have added significant data regarding the alpha//beta\alpha / \beta values for breast cancer [30] which has been invaluable in the development of BT fractionation schemes and in trial development for partial breast irradiation [31]. Η σύγκριση διαφορετικών προγραμμάτων κλασματοποίησης απαιτεί πάντα αρκετούς υπολογισμούς ισοδύναμων δόσεων για τον καρκινικό ιστό και διαφορετικές παρενέργειες σε διαφορετικούς φυσιολογικούς ιστούς. Για την ακτινοθεραπεία του καρκίνου του προστάτη, τα στοιχεία αυτά υποδηλώνουν ότι ο καρκίνος του προστάτη με αργή ανάπτυξη (π.χ. Gleason 3+3) έχει πιθανώς διαφορετική τιμή alpha//beta\alpha / \beta από τους υποτύπους με υψηλή επιθετικότητα (π.χ. Gleason 4+54+5 ). Όσον αφορά την τοξικότητα του ορθού, δεν υπάρχει μία τιμή alpha//beta\alpha / \beta για το ορθό, αλλά η τιμή alpha//beta\alpha / \beta για την οξεία τοξικότητα είναι πολύ υψηλότερη από την τιμή για την όψιμη τοξικότητα. Στην BT, μια ιδιαίτερη πρόκληση στις συγκρίσεις δόσεων είναι η ανομοιογενής κατανομή της δόσης, η οποία απαιτεί πρόσθετα βήματα για τη σύγκριση του ποσοστού ελέγχου του όγκου και των προβλεπόμενων παρενεργειών μεταξύ των θεραπευτικών αγωγών και των μεμονωμένων ασθενών [27]. Αυτό μπορεί να επιτευχθεί είτε με έννοιες ισοδύναμης ομοιόμορφης δόσης (EUD), οι οποίες ενδέχεται να είναι περιορισμένες λόγω των μεγάλων διαφορών δόσης στη BT, είτε με σύγκριση διαφόρων παραμέτρων δόσης σε διαφορετικούς υποόγκους [4,28]. Επιπλέον, πρέπει να ληφθεί υπόψη ο χρόνος ημίσειας αποκατάστασης. Οι De Leeuw et al. έδωσαν μια ιδέα για το πώς διαφορετικές παράμετροι μοντελοποίησης θα επηρεάσουν τις υπολογισμένες τιμές EQD2 στη BT για τον καρκίνο του τραχήλου της μήτρας, δημιουργώντας συνειδητοποίηση των δυσκολιών στη σύγκριση διαφορετικών θεραπευτικών προσεγγίσεων [29]. Οι δοκιμές START έχουν προσθέσει σημαντικά δεδομένα σχετικά με τις τιμές alpha//beta\alpha / \beta για τον καρκίνο του μαστού [30], τα οποία έχουν αποδειχθεί ανεκτίμητα για την ανάπτυξη προγραμμάτων κλασματοποίησης της BT και για την ανάπτυξη δοκιμών για μερική ακτινοβολία του μαστού [31].
2.4 Re-irradiation 2.4 Επανεκτίναξη
Re-irradiation is a critical and evolving aspect of oncology, particularly for managing recurrent cancers in previously treated areas [32]. Historically, re-irradiation dates back to the early 20th century, when individualized treatments were employed to address recurrent cancer cases with significant success. Even then, practitioners recognized that while prior radiation altered tissue response, it did not always contraindicate re-irradiation if curative or palliative outcomes were achievable. Η επανακτινοβολία είναι μια κρίσιμη και εξελισσόμενη πτυχή της ογκολογίας, ιδίως για τη διαχείριση υποτροπιάζοντων καρκίνων σε περιοχές που έχουν υποβληθεί σε προηγούμενη θεραπεία [32]. Ιστορικά, η επανακτινοβολία χρονολογείται από τις αρχές του 20ού αιώνα, όταν χρησιμοποιήθηκαν εξατομικευμένες θεραπείες για την αντιμετώπιση υποτροπιάζοντων καρκίνων με σημαντική επιτυχία. Ακόμη και τότε, οι ιατροί αναγνώρισαν ότι, ενώ η προηγούμενη ακτινοβολία αλλοίωνε την απόκριση των ιστών, δεν αντενδείκνυε πάντα την επανακτινοβολία, εάν ήταν εφικτά θεραπευτικά ή παρηγορητικά αποτελέσματα.
Today, re-irradiation remains a challenge due to insufficient evidence on optimal dose fractionation and dose constraints for organs at risk (OAR). The complexity arises from balancing therapeutic dose delivery with the risk of damage to tissues that may have already reached their tolerance limits. This is where BT stands out. BT’s ability to deliver highly localized radiation, with rapid dose fall-off, allows for superior sparing of surrounding healthy tissues compared to EBRT [33]. This makes it an attractive option for re-irradiation, particularly in complex anatomical regions or cases where previous treatments have limited the ability to safely deliver more radiation which is reflected in reirradiation recommendations [34]. In prostate cancer, for example, re-irradiation is increasingly explored for biochemical failure, where BT offers precise targeting [35]. Similarly, in gynaecological cancers, where pelvic recurrence is a significant issue, BT has demonstrated better outcomes with lower toxicity compared to EBRT [36]. By carefully selecting patients and utilizing modern imaging technologies like PSMA-PET or multiparametric MRI, clinicians can improve the precision of re-irradiation strategies, ensuring that high doses are delivered to the tumour while minimizing damage to critical structures. Σήμερα, η επανακτινοβολία παραμένει μια πρόκληση λόγω των ανεπαρκών στοιχείων σχετικά με τον βέλτιστο καταμερισμό της δόσης και τους περιορισμούς της δόσης για τα όργανα που διατρέχουν κίνδυνο (OAR). Η πολυπλοκότητα προκύπτει από την εξισορρόπηση της χορήγησης της θεραπευτικής δόσης με τον κίνδυνο βλάβης σε ιστούς που ενδέχεται να έχουν ήδη φτάσει στα όρια αντοχής τους. Εδώ είναι που ξεχωρίζει η BT. Η ικανότητα της BT να χορηγεί ακτινοβολία σε πολύ περιορισμένη περιοχή, με ταχεία μείωση της δόσης, επιτρέπει την καλύτερη προστασία των γύρω υγιών ιστών σε σύγκριση με την EBRT [33]. Αυτό την καθιστά μια ελκυστική επιλογή για την επανακτινοβολία, ιδιαίτερα σε σύνθετες ανατομικές περιοχές ή σε περιπτώσεις όπου προηγούμενες θεραπείες έχουν περιορίσει τη δυνατότητα ασφαλούς χορήγησης περισσότερης ακτινοβολίας, κάτι που αντικατοπτρίζεται στις συστάσεις για επανακτινοβολία [34]. Στον καρκίνο του προστάτη, για παράδειγμα, η επανακτινοβολία διερευνάται όλο και περισσότερο για βιοχημική ανεπάρκεια, όπου η BT προσφέρει ακριβή στόχευση [35]. Ομοίως, στους γυναικολογικούς καρκίνους, όπου η υποτροπή στην πυέλου αποτελεί σημαντικό πρόβλημα, η BT έχει δείξει καλύτερα αποτελέσματα με χαμηλότερη τοξικότητα σε σύγκριση με την EBRT [36]. Με την προσεκτική επιλογή των ασθενών και τη χρήση σύγχρονων τεχνολογιών απεικόνισης, όπως PSMA-PET ή πολυπαραμετρική μαγνητική τομογραφία, οι κλινικοί γιατροί μπορούν να βελτιώσουν την ακρίβεια των στρατηγικών επανακτινοβολίας, εξασφαλίζοντας ότι χορηγούνται υψηλές δόσεις στον όγκο, ενώ ελαχιστοποιείται η βλάβη σε κρίσιμες δομές.
Looking forward, advanced imaging and madar biomarkers are likely to play a pivotal role in guiding re- Κοιτώντας προς το μέλλον, η προηγμένη απεικόνιση και οι βιοδείκτες madar είναι πιθανό να διαδραματίσουν καθοριστικό ρόλο στην καθοδήγηση της επαν-
the potential to predict tissue response and optimize treatment plans. Additionally, emerging concepts like spatial fractionation (GRID or lattice therapy) and harnessing immune-mediated abscopal effects offer new avenues for enhancing the efficacy of re-irradiation while reducing long-term toxicities [38]. In summary, while re-irradiation presents numerous challenges, BT remains a powerful tool in addressing recurrent cancers. Coupled with advancements in imaging and biological understanding, it holds promise for more precise and effective future treatments. τη δυνατότητα πρόβλεψης της απόκρισης των ιστών και βελτιστοποίησης των θεραπευτικών σχεδίων. Επιπλέον, αναδυόμενες έννοιες όπως ο χωρικός κατακερματισμός (θεραπεία GRID ή lattice) και η αξιοποίηση των ανοσοδιαμεσολαβούμενων απομακρυσμένων αποτελεσμάτων προσφέρουν νέες δυνατότητες για την ενίσχυση της αποτελεσματικότητας της επανακτινοβολίας, μειώνοντας παράλληλα τις μακροχρόνιες τοξικότητες [38]. Συνοψίζοντας, ενώ η επανακτινοβολία παρουσιάζει πολλές προκλήσεις, η BT παραμένει ένα ισχυρό εργαλείο για την αντιμετώπιση των υποτροπιάζοντων καρκίνων. Σε συνδυασμό με τις εξελίξεις στην απεικόνιση και τη βιολογική κατανόηση, προσφέρει ελπίδες για πιο ακριβείς και αποτελεσματικές θεραπείες στο μέλλον.
Radiobiological effects after tissue radiation are influenced by various processes, with repair during BT being crucial, particularly affecting the outcomes of PDR and HDR treatments [39]. Normal tissues, having different repair capacities compared to tumour tissues, are more sensitive to fractionation, making PDR schedules more sparing than HDR for the same tumour effect, thus widening the therapeutic window [39]. An essential aspect of PDR treatments is the half time of tissue repair, where rapid sequences of PDR pulses within 1-2h1-2 \mathrm{~h}, limit repair of sublethal damage, increasing risk for tissues with short repair half times, especially at pulse sizes over 1.5 Gy. If PDR is given at a pulse width of 10 min and a 1 h pulse interval the dose is equivalent to LDR0.6Gy//hr\mathrm{LDR} 0.6 \mathrm{~Gy} / \mathrm{hr} [40,41]. If the dose per pulse is small ( <= 0.5\leq 0.5 Gy) and the normal tissue repair half time is over 30 min , the differential effect to LDR is < 10%<10 \%. If the dose per pulse is over 2 Gy or the tissue repair half-time is under half an hour this is not the case and the PDR effect becomes biologically closer to a highly fractionated HDR treatment, especially in close proximity to the source [39]. Therefore, a lower total dose than LDR can be given with PDR in the same overall time to achieve equivalent clinical effect. Οι ραδιοβιολογικές επιδράσεις μετά την ακτινοβολία των ιστών επηρεάζονται από διάφορες διεργασίες, με την επιδιόρθωση κατά τη διάρκεια της BT να είναι κρίσιμη, επηρεάζοντας ιδιαίτερα τα αποτελέσματα των θεραπειών PDR και HDR [39]. Οι φυσιολογικοί ιστοί, που έχουν διαφορετικές ικανότητες επιδιόρθωσης σε σύγκριση με τους καρκινικούς ιστούς, είναι πιο ευαίσθητοι στον κλασμάτωση, καθιστώντας τα προγράμματα PDR πιο επιεικείς από τα HDR για το ίδιο αποτέλεσμα στον όγκο, διευρύνοντας έτσι το θεραπευτικό παράθυρο [39]. Μια ουσιαστική πτυχή των θεραπειών PDR είναι ο χρόνος ημίσειας ζωής της επιδιόρθωσης των ιστών, όπου οι γρήγορες ακολουθίες παλμών PDR εντός 1-2h1-2 \mathrm{~h} περιορίζουν την επιδιόρθωση των υποθανατηφόρων βλαβών, αυξάνοντας τον κίνδυνο για ιστούς με σύντομο χρόνο ημίσειας ζωής, ειδικά σε παλμούς μεγέθους άνω των 1,5 Gy. Εάν η PDR χορηγείται με πλάτος παλμού 10 min και διάστημα παλμού 1 h, η δόση είναι ισοδύναμη με LDR0.6Gy//hr\mathrm{LDR} 0.6 \mathrm{~Gy} / \mathrm{hr} [40,41]. Εάν η δόση ανά παλμό είναι μικρή ( <= 0.5\leq 0.5 Gy) και ο χρόνος ημίσειας ζωής της αποκατάστασης του φυσιολογικού ιστού είναι πάνω από 30 min, η διαφορική επίδραση σε σχέση με την LDR είναι < 10%<10 \% . Εάν η δόση ανά παλμό είναι μεγαλύτερη από 2 Gy ή ο χρόνος ημίσειας ζωής του ιστού είναι μικρότερος από μισή ώρα, αυτό δεν ισχύει και η επίδραση της PDR γίνεται βιολογικά πιο κοντά σε μια θεραπεία HDR με υψηλό κλάσμα, ειδικά σε κοντινή απόσταση από την πηγή [39]. Επομένως, με την PDR μπορεί να χορηγηθεί χαμηλότερη συνολική δόση από την LDR στον ίδιο συνολικό χρόνο για να επιτευχθεί ισοδύναμο κλινικό αποτέλεσμα.
Clinical comparisons between PDR and HDR are limited, with scarce data available [42-45]. However, some LDR studies, such as those on locally advanced cervical cancer, show minimal differences in toxicity, suggesting that, in some cases, differences between PDR and HDR might be small or undetectable, although variations in tumour size and dose adjustments in HDR treatments could influence outcomes [46]. In a comparative analysis of HDR cervical cancer patients replanned using PDR a small subset of patients was defined who may benefit more from PDR specifically those with a larger target volume ( > 67.5cm^(3)>67.5 \mathrm{~cm}^{3} ) [47]. Οι κλινικές συγκρίσεις μεταξύ PDR και HDR είναι περιορισμένες, με ελάχιστα διαθέσιμα δεδομένα [42-45]. Ωστόσο, ορισμένες μελέτες LDR, όπως αυτές που αφορούν τοπικά προχωρημένο καρκίνο του τραχήλου της μήτρας, δείχνουν ελάχιστες διαφορές στην τοξικότητα, υποδηλώνοντας ότι, σε ορισμένες περιπτώσεις, οι διαφορές μεταξύ PDR και HDR ενδέχεται να είναι μικρές ή μη ανιχνεύσιμες, αν και οι διακυμάνσεις στο μέγεθος του όγκου και οι προσαρμογές της δόσης στις θεραπείες HDR θα μπορούσαν να επηρεάσουν τα αποτελέσματα [46]. Σε μια συγκριτική ανάλυση ασθενών με καρκίνο του τραχήλου της μήτρας που υποβλήθηκαν σε HDR και επανασχεδιάστηκαν με PDR, προσδιορίστηκε μια μικρή υποομάδα ασθενών που ενδέχεται να ωφεληθούν περισσότερο από την PDR, συγκεκριμένα εκείνες με μεγαλύτερο όγκο στόχου ( > 67.5cm^(3)>67.5 \mathrm{~cm}^{3} ) [47].
3.2 BT vs best 'high-tech' external beam techniques 3.2 BT έναντι των καλύτερων τεχνικών εξωτερικής ακτινοθεραπείας «υψηλής τεχνολογίας»
In the early 2000 s , several published papers compared dose distributions of simple BT applicators with those of advanced EBRT techniques. In addition to the unbalanced use of different technology levels, the analysed dose distributions were simply presented by single number dose metrics causing misleading results and conclusions [48]. Although important BT guidelines such as those from GEC-ESTRO [49] or the ICRU report 89 [50] promote the use of a limited set of dose volume histogram (DVH) parameters in daily clinical practice, the recommendations also emphasize a deep understanding of the entire dose-volume situation, including spatial dose distribution, tumour cell density, risk level and tumour response patterns. Sound comparisons of single modality techniques and combining EBRT and BT, have to take into account those heterogeneous field quantities [51-53]. A simple application of the EQD2 concept is not always valid in general, especially when simulating and applying changes in treatment fractionations using BT and EBRT methods. Στις αρχές της δεκαετίας του 2000, αρκετές δημοσιευμένες μελέτες συνέκριναν τις κατανομές δόσεων απλών εφαρμογών BT με αυτές των προηγμένων τεχνικών EBRT. Εκτός από την ανισορροπία στη χρήση διαφορετικών τεχνολογικών επιπέδων, οι κατανομές δόσεων που αναλύθηκαν παρουσιάστηκαν απλά με μετρικές δόσης ενός αριθμού, προκαλώντας παραπλανητικά αποτελέσματα και συμπεράσματα [48]. Αν και σημαντικές κατευθυντήριες οδηγίες για τη BT, όπως αυτές της GEC-ESTRO [49] ή της έκθεσης 89 της ICRU [50], προωθούν τη χρήση ενός περιορισμένου συνόλου παραμέτρων ιστογράμματος δόσης-όγκου (DVH) στην καθημερινή κλινική πρακτική, οι συστάσεις τονίζουν επίσης την ανάγκη για βαθιά κατανόηση της συνολικής κατάστασης δόσης-όγκου, συμπεριλαμβανομένης της χωρικής κατανομής της δόσης, της πυκνότητας των καρκινικών κυττάρων, του επιπέδου κινδύνου και των προτύπων απόκρισης του όγκου. Οι ορθές συγκρίσεις τεχνικών μίας μορφής και ο συνδυασμός EBRT και BT πρέπει να λαμβάνουν υπόψη αυτές τις ετερογενείς ποσότητες πεδίου [51-53]. Η απλή εφαρμογή της έννοιας EQD2 δεν είναι πάντα έγκυρη σε γενικές γραμμές, ειδικά κατά την προσομοίωση και την εφαρμογή αλλαγών στις κλασματοποιήσεις της θεραπείας με τη χρήση μεθόδων BT και EBRT.
When ‘high tech’ EBRT was compared to ‘high tech’ BT delivering a boost for cervix cancer, Georg et al. demonstrated that EBRT delivered inferior dosimetry to BT and the volumes receiving lower, but still clinically very significant doses, were increased with EORT [51]. More recently Benkhaled et al. also demonstrated Όταν η «υψηλής τεχνολογίας» EBRT συγκρίθηκε με την «υψηλής τεχνολογίας» BT που παρέχει ενίσχυση για τον καρκίνο του τραχήλου της μήτρας, οι Georg et al. απέδειξαν ότι η EBRT παρείχε κατώτερη δοσιμετρία σε σχέση με την BT και ότι οι όγκοι που λάμβαναν χαμηλότερες, αλλά κλινικά πολύ σημαντικές δόσεις, αυξήθηκαν με την EORT [51]. Πιο πρόσφατα, οι Benkhaled et al. απέδειξαν επίσης
better dose to the target with lower doses to OAR [54]. Although investigators have described techniques of delivering EBRT when patients cannot have BT [55], it should be carefully examined why BT cannot be offered and, if it is for any reason other than patient fitness to undergo an implant, they should be referred on to a centre that specialised in complex BT implants or high risk anaesthesia. καλύτερη δόση στο στόχο με χαμηλότερες δόσεις στους OAR [54]. Αν και οι ερευνητές έχουν περιγράψει τεχνικές χορήγησης EBRT όταν οι ασθενείς δεν μπορούν να υποβληθούν σε BT [55], θα πρέπει να εξεταστεί προσεκτικά ο λόγος για τον οποίο δεν μπορεί να προσφερθεί BT και, εάν αυτός είναι οποιοσδήποτε άλλος λόγος εκτός από την καταλληλότητα του ασθενούς να υποβληθεί σε εμφύτευση, θα πρέπει να παραπέμπονται σε κέντρο που ειδικεύεται σε σύνθετες εμφυτεύσεις BT ή αναισθησία υψηλού κινδύνου.
3.3 High dose regions (focal/integrated boost) 3.3 Περιοχές υψηλής δόσης (εστιακή/ολοκληρωμένη ενίσχυση)
The intricate nature of the highly heterogeneous BT dose distributions prompts dose characterization through various DVH, aiming to encapsulate the diverse dose levels irradiating different sections of the target and OAR. In cervix, prostate, breast and head & neck cancer, it is recommended to prioritize reporting of target DVH parameters that reflect near minimum doses or doses to “cold regions” within the target (e.g. D98% or D90%) assuming that these regions bear a higher risk of local recurrence, which is also supported by clinical evidence [56]. Η περίπλοκη φύση των εξαιρετικά ετερογενών κατανομών δόσης BT απαιτεί τον χαρακτηρισμό της δόσης μέσω διαφόρων DVH, με στόχο την ενθυλάκωση των διαφορετικών επιπέδων δόσης που ακτινοβολούν διάφορα τμήματα του στόχου και του OAR. Στον καρκίνο του τραχήλου της μήτρας, του προστάτη, του μαστού και του κεφαλιού και του λαιμού, συνιστάται να δίνεται προτεραιότητα στην αναφορά των παραμέτρων DVH του στόχου που αντικατοπτρίζουν τις ελάχιστες δόσεις ή τις δόσεις σε «κρύες περιοχές» εντός του στόχου (π.χ. D98% ή D90%), υποθέτοντας ότι αυτές οι περιοχές ενέχουν υψηλότερο κίνδυνο τοπικής υποτροπής, κάτι που υποστηρίζεται και από κλινικά στοιχεία [56].
While near-minimum doses hold precedence, it’s crucial to acknowledge that high dose volumes may independently impact local control likelihood. Thus, alongside reporting near-minimum target doses, it is possible to supplement with characteristics of high dose volumes, such as D50% of target volumes [50]. Parameters like volumes receiving 150%150 \% and 200%200 \% of the prescribed dose have also been proposed [57,58]. Yet evidence correlating these “high dose” parameters with risk of local recurrence or morbidity remains limited. This limitation can probably be related to significant uncertainties in calculating EQD2 for these high physical fractional doses (e.g. exceeding 15 Gy). Ενώ οι δόσεις κοντά στο ελάχιστο έχουν προτεραιότητα, είναι σημαντικό να αναγνωριστεί ότι οι υψηλές δόσεις μπορεί να επηρεάσουν ανεξάρτητα την πιθανότητα τοπικού ελέγχου. Έτσι, παράλληλα με την αναφορά των δόσεων-στόχων κοντά στο ελάχιστο, είναι δυνατό να συμπληρωθούν με χαρακτηριστικά υψηλών δόσεων, όπως το D50% των δόσεων-στόχων [50]. Έχουν επίσης προταθεί παράμετροι όπως οι όγκοι που λαμβάνουν 150%150 \% και 200%200 \% της συνταγογραφημένης δόσης [57,58]. Ωστόσο, τα στοιχεία που συσχετίζουν αυτές τις παραμέτρους «υψηλής δόσης» με τον κίνδυνο τοπικής υποτροπής ή νοσηρότητας παραμένουν περιορισμένα. Αυτός ο περιορισμός μπορεί πιθανώς να σχετίζεται με σημαντικές αβεβαιότητες στον υπολογισμό της EQD2 για αυτές τις υψηλές φυσικές κλασματικές δόσεις (π.χ. που υπερβαίνουν τα 15 Gy).
A phase II study using HDR BT in prostate cancer investigating the toxicity and efficacy of focal dose escalation demonstrated a five year local recurrence rate of only 1%1 \% with only 4%4 \% grade 3 toxicity, all urinary [59]. High dose volumes may also serve as an “integrated boost”. For indications such as intact cervix cancer and prostate cancer, patients often present at the time of BT with both GTV and CTV volumes. BT has the inherent advantage that the heterogeneous dose distribution often helps to escalate dose in the GTV. Μια μελέτη φάσης II που χρησιμοποίησε HDR BT σε καρκίνο του προστάτη και διερεύνησε την τοξικότητα και την αποτελεσματικότητα της εστιασμένης αύξηση της δόσης έδειξε ποσοστό τοπικής υποτροπής πέντε ετών μόνο 1%1 \% με τοξικότητα βαθμού 3 μόνο 4%4 \% , όλα ουροποιητικά [59]. Οι υψηλές δόσεις μπορούν επίσης να χρησιμεύσουν ως «ενσωματωμένη ενίσχυση». Για ενδείξεις όπως ο καρκίνος του τραχήλου της μήτρας και ο καρκίνος του προστάτη, οι ασθενείς συχνά παρουσιάζουν κατά τη στιγμή της BT όγκους GTV και CTV. Η BT έχει το εγγενές πλεονέκτημα ότι η ετερογενής κατανομή της δόσης συχνά βοηθά στην αύξηση της δόσης στον GTV.
4.1 Optimal number of brachytherapy fractions: Is less always better? 4.1 Βέλτιστος αριθμός κλασμάτων βραχυθεραπείας: Είναι πάντα καλύτερο το λιγότερο;
Delivering treatment in a number of fractions (fractionation) is a fundamental principle of RT. The National Cancer Institute dictionary defines it as: “A way of dividing a total dose of radiation … into separate doses that are larger or smaller than usual”. The question is what “usual” means, and it resonates even more in HDR BT [60]. A long-established practice in HDR BT is to use hypofractionated schedules [61]. It is efficient and safe because the applicators are close to or inside the tumour. High doses in a small volume (a paradigm of SBRT) with a very short overall treatment time are the ingredients of HDR BT success. Modern imaging and planning systems allow us to shorten schedules even more. Η χορήγηση της θεραπείας σε διάφορες δόσεις (διαχωρισμός σε δόσεις) είναι μια θεμελιώδης αρχή της ακτινοθεραπείας. Το λεξικό του Εθνικού Ινστιτούτου Καρκίνου την ορίζει ως: «Μέθοδος διαίρεσης της συνολικής δόσης ακτινοβολίας... σε ξεχωριστές δόσεις που είναι μεγαλύτερες ή μικρότερες από τις συνήθεις». Το ερώτημα είναι τι σημαίνει «συνήθεις», και αυτό έχει ακόμη μεγαλύτερη σημασία στην HDR BT [60]. Μια καθιερωμένη πρακτική στην HDR BT είναι η χρήση υποδιαχωρισμένων προγραμμάτων [61]. Είναι αποτελεσματική και ασφαλής, επειδή οι εφαρμοστές βρίσκονται κοντά ή μέσα στον όγκο. Οι υψηλές δόσεις σε μικρό όγκο (ένα παράδειγμα της SBRT) με πολύ σύντομο συνολικό χρόνο θεραπείας είναι τα συστατικά της επιτυχίας της HDR BT. Τα σύγχρονα συστήματα απεικόνισης και σχεδιασμού μας επιτρέπουν να συντομεύσουμε ακόμη περισσότερο τα προγράμματα.
One of the challenges on moving from LDR to HDR BT was how to divide the doses-what fraction size and how many fractions. At this stage one of the Rs of radiobiology, repair, came into consideration. The repair half-time (T_(1//2))\left(T_{1 / 2}\right) is the time taken for half the maximum repair to occur. This is important for normal tissue repair following individual HDR BT fractions. It was initially suggested that late responding normal tissue T_(1//2)T_{1 / 2} was 1-1.5h[6,62]1-1.5 \mathrm{~h}[6,62] however there are indications that it is longer [63], if the repair half-life were 1.5 h , an HDR dose of 2-3 Gy per fraction would be equivalent to LDR at 0.5Gy//hr0.5 \mathrm{~Gy} / \mathrm{hr}. In contrast, if it were 4 h , HDR doses of 5-12 Gy per fraction would be equivalent; the latter matches curil practice more closely. Of course, repair may not simply be a function of time and may have fast and 3xdx3 x d x - 1 Ris nents [64]. Μία από τις προκλήσεις κατά τη μετάβαση από LDR σε HDR BT ήταν ο τρόπος κατανομής των δόσεων - ποιο μέγεθος κλάσματος και πόσα κλάσματα. Σε αυτό το στάδιο, τέθηκε υπό εξέταση ένας από τους παράγοντες της ραδιοβιολογίας, η επιδιόρθωση. Ο χρόνος ημιζωής της επιδιόρθωσης (T_(1//2))\left(T_{1 / 2}\right) είναι ο χρόνος που απαιτείται για να πραγματοποιηθεί η μισή μέγιστη επιδιόρθωση. Αυτό είναι σημαντικό για την κανονική επιδιόρθωση των ιστών μετά από μεμονωμένα κλάσματα HDR BT. Αρχικά προτάθηκε ότι ο φυσιολογικός ιστός με καθυστερημένη απόκριση T_(1//2)T_{1 / 2} ήταν 1-1.5h[6,62]1-1.5 \mathrm{~h}[6,62] , ωστόσο υπάρχουν ενδείξεις ότι είναι μεγαλύτερος [63]. Εάν ο χρόνος ημίσειας επισκευής ήταν 1,5 ώρα, μια δόση HDR 2-3 Gy ανά δόση θα ήταν ισοδύναμη με LDR σε 0.5Gy//hr0.5 \mathrm{~Gy} / \mathrm{hr} . Αντίθετα, αν ήταν 4 ώρες, θα ήταν ισοδύναμες δόσεις HDR 5-12 Gy ανά δόση. Το τελευταίο ταιριάζει περισσότερο με την πρακτική του Curil. Φυσικά, η επισκευή μπορεί να μην είναι απλά συνάρτηση του χρόνου και μπορεί να έχει γρήγορες και 3xdx3 x d x - 1 Ris nents [64].
A high dose per fraction with a low fraction number is established in skin HDR BT with single fractions being commonly used [65]. There is growing data on using single fractions in other clinical scenarios, particularly partial breast BT [66,67]. Single-dose HDR BT alone has not established its position in the sole treatment of prostate cancer [68], but it is standard as a boost [58,69]. We still do not know where the limitations are and where the highest advantage lies. Radiotherapy causes cell kill not only by direct effects on the DNA but also by alteration of the immune microenvironment. There is data from melanoma mice model research showing that for optimal clinical effect there should be a robust CD8 lymphocyte response [22]. Using contact BT a dose of 5 Gy caused tumour shrinkage but a dose of 10 Gy caused not only tumour shrinkage but also CD8 lymphocyte activation. As the dose rose to 15 Gy natural killer lymphocytes numbers rose within the tumour which may be beneficial but equally has been postulated to decrease T-cell function which is an immunologic disadvantage [70]. Therefore, while the clinical trend is to shorten overall treatment time using higher doses per fraction, we should be cautious of not going too ultra in our hypofractionated regimens. Στην HDR BT του δέρματος, χρησιμοποιείται συνήθως μια υψηλή δόση ανά κλάσμα με χαμηλό αριθμό κλασμάτων [65]. Υπάρχουν όλο και περισσότερα δεδομένα σχετικά με τη χρήση μεμονωμένων κλασμάτων σε άλλα κλινικά σενάρια, ιδίως στην μερική BT του μαστού [66,67]. Η HDR BT μεμονωμένης δόσης δεν έχει καθιερωθεί ως μοναδική θεραπεία για τον καρκίνο του προστάτη [68], αλλά αποτελεί την τυπική θεραπεία ως ενίσχυση [58,69]. Ακόμα δεν γνωρίζουμε πού βρίσκονται τα όρια και πού βρίσκεται το μεγαλύτερο πλεονέκτημα. Η ακτινοθεραπεία προκαλεί κυτταρική νέκρωση όχι μόνο μέσω άμεσων επιδράσεων στο DNA, αλλά και μέσω της αλλοίωσης του μικροπεριβάλλοντος του ανοσοποιητικού συστήματος. Υπάρχουν δεδομένα από έρευνα σε μοντέλα ποντικών με μελάνωμα που δείχνουν ότι για βέλτιστο κλινικό αποτέλεσμα θα πρέπει να υπάρχει ισχυρή απόκριση των CD8 λεμφοκυττάρων [22]. Χρησιμοποιώντας BT επαφής, μια δόση 5 Gy προκάλεσε συρρίκνωση του όγκου, αλλά μια δόση 10 Gy προκάλεσε όχι μόνο συρρίκνωση του όγκου, αλλά και ενεργοποίηση των CD8 λεμφοκυττάρων. Καθώς η δόση αυξήθηκε στα 15 Gy, ο αριθμός των φυσικών κυτταροκτόνων λεμφοκυττάρων αυξήθηκε εντός του όγκου, κάτι που μπορεί να είναι ευεργετικό, αλλά έχει επίσης υποτεθεί ότι μειώνει τη λειτουργία των Τ-κυττάρων, κάτι που αποτελεί ανοσολογικό μειονέκτημα [70]. Επομένως, ενώ η κλινική τάση είναι να μειώνεται ο συνολικός χρόνος θεραπείας χρησιμοποιώντας υψηλότερες δόσεις ανά κλάσμα, πρέπει να είμαστε προσεκτικοί ώστε να μην υπερβαίνουμε τα όρια στα υποκλασματικά σχήματα θεραπείας.
4.2 Radiobiology in Brachytherapy; cervical cancer 4.2 Ραδιοβιολογία στη βραχυθεραπεία; καρκίνος του τραχήλου της μήτρας
LDR BT has been used for decades for cervical cancer. The development of the afterloading technique facilitated BT with HDR. PDR was introduced to radiobiologically emulate LDR treatment, but utilize the advantage of an afterloading technique. Today, both PDR and HDR cervical cancer BT is used worldwide and in the EMBRACE-I study 57 % of the patients were treated with HDR BT [71]. In addition to the different dose rates, a large variation in fractionation schedules was seen. Η LDR BT χρησιμοποιείται εδώ και δεκαετίες για τον καρκίνο του τραχήλου της μήτρας. Η ανάπτυξη της τεχνικής μετά-φόρτωσης διευκόλυνε τη BT με HDR. Η PDR εισήχθη για να μιμηθεί ραδιοβιολογικά τη θεραπεία LDR, αλλά αξιοποιώντας το πλεονέκτημα της τεχνικής μετά-φόρτωσης. Σήμερα, τόσο η PDR όσο και η HDR BT για τον καρκίνο του τραχήλου της μήτρας χρησιμοποιούνται παγκοσμίως και στη μελέτη EMBRACE-I το 57% των ασθενών υποβλήθηκαν σε θεραπεία με HDR BT [71]. Εκτός από τις διαφορετικές δόσεις, παρατηρήθηκε μεγάλη διακύμανση στα προγράμματα κλασματοποίησης.
In 2006, the GEC-ESTRO committee recommended to use the LQ model (EQD2) for prescription and reporting [49].This facilitated comparison across dose rate and fractionation schedules for large volumes of patients [50] and today we have high level clinical evidence for dose-effect relations for both disease and morbidity endpoints [72]. However, the LQ model does not take tumour re-oxygenation and repopulation into account. When comparing clinical outcomes between different cohorts, re-oxygenation should be considered. It is likely that factors related to hypoxia should be balanced in the different groups but hypoxia and re-oxygenation are challenging to model. Functional magnetic resonance imaging (MRI) has been shown to assess these effects [73] with pre-treatment hypoxia being predictive of outcome, particularly when combined with functional and volume regression at the time of BT. Repopulation plays a role when overall treatment time is exceeding 50 days [74]. Thus, the total treatment time needs to be reported in order to develop models that takes this effect into account. Το 2006, η επιτροπή GEC-ESTRO συνέστησε τη χρήση του μοντέλου LQ (EQD2) για τη συνταγογράφηση και την αναφορά [49]. Αυτό διευκόλυνε τη σύγκριση μεταξύ των προγραμμάτων δόσης και κλασμάτωσης για μεγάλους όγκους ασθενών [50] και σήμερα διαθέτουμε κλινικά στοιχεία υψηλού επιπέδου για τις σχέσεις δόσης-αποτελέσματος τόσο για τους τελικούς δείκτες της νόσου όσο και για τους τελικούς δείκτες νοσηρότητας [72]. Ωστόσο, το μοντέλο LQ δεν λαμβάνει υπόψη την επαναοξυγόνωση και την επαναποίκιση του όγκου. Κατά τη σύγκριση των κλινικών αποτελεσμάτων μεταξύ διαφορετικών κοορτών, πρέπει να λαμβάνεται υπόψη η επαναοξυγόνωση. Είναι πιθανό ότι οι παράγοντες που σχετίζονται με την υποξία πρέπει να εξισορροπούνται στις διαφορετικές ομάδες, αλλά η υποξία και η επαναοξυγόνωση είναι δύσκολο να μοντελοποιηθούν. Η λειτουργική μαγνητική τομογραφία (MRI) έχει αποδειχθεί ότι αξιολογεί αυτά τα αποτελέσματα [73], με την υποξία πριν από τη θεραπεία να αποτελεί προγνωστικό παράγοντα για το αποτέλεσμα, ιδίως όταν συνδυάζεται με λειτουργική και ογκολογική υποστροφή κατά τη στιγμή της BT. Η επαναποίκιση παίζει ρόλο όταν ο συνολικός χρόνος θεραπείας υπερβαίνει τις 50 ημέρες [74]. Επομένως, ο συνολικός χρόνος θεραπείας πρέπει να αναφέρεται προκειμένου να αναπτυχθούν μοντέλα που λαμβάνουν υπόψη αυτό το φαινόμενο.
4.3 Radiobiology in Brachytherapy; prostate cancer 4.3 Ραδιοβιολογία στη βραχυθεραπεία; καρκίνος του προστάτη
The use of HDR BT for prostate cancer is based on exploiting the ability to deliver large doses per fraction which, if the predicted alpha//beta\alpha / \beta ratio is as low as reported at around 1.5-31.5-3 Gy, will enable very high biological doses to be delivered [75]. Single fraction HDR BT for sole therapy of prostate cancer has not shown the promise that was expected [76]. This may be due to the failure of current dose models to take other radiobiologic factors into account. Tien and Chen modelled doses taking into account intrafraction sublethal damage repair and demonstrated that the biological dose may be decreased by as much as 37%37 \% [77]. Η χρήση της HDR BT για τον καρκίνο του προστάτη βασίζεται στην αξιοποίηση της ικανότητας χορήγησης μεγάλων δόσεων ανά κλάσμα, η οποία, εάν ο προβλεπόμενος λόγος alpha//beta\alpha / \beta είναι τόσο χαμηλός όσο αναφέρεται, δηλαδή περίπου 1.5-31.5-3 Gy, θα επιτρέψει τη χορήγηση πολύ υψηλών βιολογικών δόσεων [75]. Η HDR BT σε μία μόνο δόση ως μοναδική θεραπεία για τον καρκίνο του προστάτη δεν έχει δείξει τα αναμενόμενα αποτελέσματα [76]. Αυτό μπορεί να οφείλεται στο γεγονός ότι τα τρέχοντα μοντέλα δόσης δεν λαμβάνουν υπόψη άλλους ραδιοβιολογικούς παράγοντες. Οι Tien και Chen μοντελοποίησαν τις δόσεις λαμβάνοντας υπόψη την επιδιόρθωση της υποθανατηφόρας βλάβης εντός της δόσης και απέδειξαν ότι η βιολογική δόση μπορεί να μειωθεί έως και 37%37 \% [77].
Data on other aspects of the cell kinetics and radiation response are also less robust [78]. A long potential doubling time (Tpot) has been reported, ranging from 23-61 days [79] although this has been disputed based on modelling clinical data [80]. A delayed accelerated repopulation also is proposed. Both of these properties may impact on the efficacy of LDR BT with radiation release over several months. Finally prostate cancer has been shown to have hypoxic elements and these also impact on radiosensitivity [81]. Τα δεδομένα σχετικά με άλλες πτυχές της κυτταρικής κινητικής και της απόκρισης στην ακτινοβολία είναι επίσης λιγότερο αξιόπιστα [78]. Έχει αναφερθεί ένας μακρύς χρόνος διπλασιασμού (Tpot), που κυμαίνεται από 23 έως 61 ημέρες [79], αν και αυτό έχει αμφισβητηθεί με βάση την μοντελοποίηση κλινικών δεδομένων [80]. Προτείνεται επίσης μια καθυστερημένη επιταχυνόμενη ανασύσταση. Και οι δύο αυτές ιδιότητες μπορεί να επηρεάσουν την αποτελεσματικότητα της LDR BT με απελευθέρωση ακτινοβολίας για αρκετούς μήνες. Τέλος, ο καρκίνος του προστάτη έχει αποδειχθεί ότι έχει υποξικά στοιχεία, τα οποία επίσης επηρεάζουν την ακτινοευαισθησία [81].
4.4 Radiobiology in Brachytherapy; breast cancer 4.4 Ραδιοβιολογία στη βραχυθεραπεία; καρκίνος του μαστού
The breast hypofractionation START Pilot-B and the Canadian OCOG trials allowed an estimation of alpha//beta\alpha / \beta ratio for local-regional relapse of 4 Gy, 2.9 Gy for marked changes on normal tissues and 3.1 Gy for breast induration [31,82]. This is the basis for accelerated partial breast irradiation (APBI) with BT in 8 fractions of 4 Gy or 7 fractions of 4.3 Gy, and for very accelerated partial irradiation (VAPBI) in 4 fractions of 6.2 Gy or 3 of 7.45 Gy. As discussed due to the limitations of higher doses per fraction, the single fraction schedule of 16 or 18 Gy cannot be calculated with the LQ model and its results are empirical. The effect on the tumour microenvironment is also very important for breast BT . When given intraoperatively breast BT has been shown to change the microenvironment such that it changed the surgical wound fluid from an environment that promoted cell growth and invasion to one that did not [83]. Η υποδιαίρεση του μαστού START Pilot-B και οι καναδικές δοκιμές OCOG επέτρεψαν την εκτίμηση του λόγου alpha//beta\alpha / \beta για τοπική-περιφερειακή υποτροπή 4 Gy, 2,9 Gy για σημαντικές αλλαγές σε φυσιολογικούς ιστούς και 3,1 Gy για σκλήρυνση του μαστού [31,82]. Αυτό αποτελεί τη βάση για την επιταχυνόμενη μερική ακτινοβολία του μαστού (APBI) με BT σε 8 δόσεις των 4 Gy ή 7 δόσεις των 4,3 Gy, και για την πολύ επιταχυνόμενη μερική ακτινοβολία (VAPBI) σε 4 δόσεις των 6,2 Gy ή 3 δόσεις των 7,45 Gy. Όπως συζητήθηκε λόγω των περιορισμών των υψηλότερων δόσεων ανά δόση, το πρόγραμμα μίας δόσης των 16 ή 18 Gy δεν μπορεί να υπολογιστεί με το μοντέλο LQ και τα αποτελέσματά του είναι εμπειρικά. Η επίδραση στο μικροπεριβάλλον του όγκου είναι επίσης πολύ σημαντική για τη BT του μαστού. Όταν χορηγείται ενδοεγχειρητικά, η BT του μαστού έχει αποδειχθεί ότι αλλάζει το μικροπεριβάλλον, έτσι ώστε να μετατρέπει το χειρουργικό υγρό από ένα περιβάλλον που προάγει την ανάπτυξη και την εισβολή των κυττάρων σε ένα περιβάλλον που δεν το προάγει [83].
The inevitable dose gradient in BT ensures non-uniform dosage within the target volume and this extra dose has its own biological effect [3,84]. The therapeutic window between tumour control and late effect is narrow for breast. If the selected schedule is overtreating, the complication rate will be unacceptable. If it is undertreating, a long follow-up is required to discover it [85]. Η αναπόφευκτη διαβάθμιση της δόσης στη BT εξασφαλίζει μη ομοιόμορφη δοσολογία εντός του όγκου-στόχου και αυτή η επιπλέον δόση έχει τη δική της βιολογική επίδραση [3,84]. Το θεραπευτικό παράθυρο μεταξύ του ελέγχου του όγκου και των όψιμων επιδράσεων είναι στενό για τον καρκίνο του μαστού. Εάν το επιλεγμένο πρόγραμμα είναι υπερθεραπευτικό, το ποσοστό επιπλοκών θα είναι απαράδεκτο. Εάν είναι υποθεραπευτικό, απαιτείται μακροχρόνια παρακολούθηση για να διαπιστωθεί [85].
4.5 Radiobiology in Brachytherapy; skin and head and neck cancers 4.5 Ραδιοβιολογία στη βραχυθεραπεία; καρκίνοι του δέρματος, του κεφαλιού και του τραχήλου
Head and neck (H&N) and non-melanoma skin cancers (NMSC) are common neoplasms with increasing incidence. RT is a valid treatment option for both localized and advanced cases, with multiple fractionation options available [86]. BT can be considered as exclusive treatment or as boost integrated with EBRT [87]. Moreover, in this scenario, a combined approach using several therapies such as chemotherapy, immunotherapy and/or surgery could be a mechanism to improve outcomes [88]. Ο καρκίνος του κεφαλιού και του τραχήλου (H&N) και ο μη μελανωματικός καρκίνος του δέρματος (NMSC) είναι συχνές νεοπλασίες με αυξανόμενη συχνότητα εμφάνισης. Η ακτινοθεραπεία είναι μια έγκυρη θεραπευτική επιλογή τόσο για εντοπισμένες όσο και για προχωρημένες περιπτώσεις, με πολλαπλές επιλογές κλασμάτωσης [86]. Η BT μπορεί να θεωρηθεί ως αποκλειστική θεραπεία ή ως ενίσχυση σε συνδυασμό με EBRT [87]. Επιπλέον, σε αυτό το σενάριο, μια συνδυασμένη προσέγγιση που χρησιμοποιεί διάφορες θεραπείες, όπως χημειοθεραπεία, ανοσοθεραπεία και/ή χειρουργική επέμβαση, θα μπορούσε να αποτελέσει μηχανισμό βελτίωσης των αποτελεσμάτων [88].
Skin neoplasms and H&N neoplasms have many similarities but different histologies require different fractionation schedules based on radiobiology. Hypofractionated regimens have been shown to be non-inferior to conventional fractionation in terms of overall survival [ 89,90 ]. In this context, the tumour microenvironment plays a crucial role in tumour immune suppression and can be modified by radiation therapy and other factors [91,92]. Τα νεοπλάσματα του δέρματος και τα νεοπλάσματα του κεφαλιού και του τραχήλου έχουν πολλές ομοιότητες, αλλά οι διαφορετικές ιστολογικές τους ιδιότητες απαιτούν διαφορετικά προγράμματα κλασματοποίησης με βάση τη ραδιοβιολογία. Τα υποδιαχωρισμένα σχήματα έχουν αποδειχθεί ότι δεν είναι κατώτερα από τον συμβατικό διαχωρισμό όσον αφορά τη συνολική επιβίωση [ 89,90 ]. Σε αυτό το πλαίσιο, το μικροπεριβάλλον του όγκου διαδραματίζει καθοριστικό ρόλο στην ανοσοκαταστολή του όγκου και μπορεί να τροποποιηθεί από την ακτινοθεραπεία και άλλους παράγοντες [91,92].
A high dose per fraction and reduction of the overall treatment time can have greater anti-tumour effects and can also modulate the immune response [93]. Moreover, stressful events can also induce immune system downregulation, but psychological intervention has been shown to increase wellbeing and can modulate the immune microenvironment modifying the radiobiological effects. This is important as BT can be perceived as a stressful event by patients. Μια υψηλή δόση ανά κλάσμα και η μείωση του συνολικού χρόνου θεραπείας μπορεί να έχει μεγαλύτερα αντικαρκινικά αποτελέσματα και μπορεί επίσης να ρυθμίσει την ανοσολογική απόκριση [93]. Επιπλέον, τα αγχωτικά γεγονότα μπορούν επίσης να προκαλέσουν υπορύθμιση του ανοσοποιητικού συστήματος, αλλά η ψυχολογική παρέμβαση έχει αποδειχθεί ότι αυξάνει την ευεξία και μπορεί να ρυθμίσει το μικροπεριβάλλον του ανοσοποιητικού συστήματος, τροποποιώντας τις ραδιοβιολογικές επιδράσεις. Αυτό είναι σημαντικό, καθώς η BT μπορεί να γίνει αντιληπτή ως αγχωτικό γεγονός από τους ασθενείς.
4.6 Radiobiology in Brachytherapy; GI cancers 4.6 Ραδιοβιολογία στη βραχυθεραπεία; Καρκίνοι του γαστρεντερικού συστήματος
Oesophageal BT is generally delivered using a single lumen catheter, with catheter diameter varying. The heterogeneity of BT dose across a volume gives rise to a ‘hyperdose sleeve’ the volume of which varies greatly at the same prescription depth, according to catheter diameter, which greatly affects dose delivered [94]. This is a factor which a clinician may not be considering when prescribing dose. Thus use of the radiobiologic principle of EUD can aid understanding of dose and effect [4]. The radiobiology of dose delivery may explain the difference in outcomes between two randomised trials of BT versus stenting, possibly explaining why a significant benefit was seen when using a higher dose single fraction but not when using multiple fractions of a lower dose [95,96]. Η BT του οισοφάγου χορηγείται γενικά με τη χρήση ενός καθετήρα μονής κοιλότητας, με διαμέτρους καθετήρα που ποικίλλουν. Η ετερογένεια της δόσης BT σε έναν όγκο δημιουργεί ένα «υπερδοσολογικό περίβλημα», ο όγκος του οποίου ποικίλλει σημαντικά στο ίδιο βάθος συνταγογράφησης, ανάλογα με τη διάμετρο του καθετήρα, γεγονός που επηρεάζει σημαντικά τη χορηγούμενη δόση [94]. Αυτός είναι ένας παράγοντας που ο κλινικός γιατρός ενδέχεται να μην λαμβάνει υπόψη κατά τη συνταγογράφηση της δόσης. Επομένως, η χρήση της ραδιοβιολογικής αρχής της EUD μπορεί να βοηθήσει στην κατανόηση της δόσης και του αποτελέσματος [4]. Η ραδιοβιολογία της χορήγησης της δόσης μπορεί να εξηγήσει τη διαφορά στα αποτελέσματα μεταξύ δύο τυχαιοποιημένων δοκιμών της BT σε σύγκριση με την τοποθέτηση στεντ, εξηγώντας ενδεχομένως γιατί παρατηρήθηκε σημαντικό όφελος κατά τη χρήση μιας υψηλότερης δόσης σε μία μόνο δόση, αλλά όχι κατά τη χρήση πολλαπλών δόσεων χαμηλότερης δόσης [95,96].
Consideration of basic radiobiologic principis very important when choosing rectal RT techniques to deliver dose. Individual tumours display differboymddidsensitivity but in general rectal adenocarcinoma is relatively Η εξέταση των βασικών ραδιοβιολογικών αρχών είναι πολύ σημαντική κατά την επιλογή των τεχνικών ακτινοθεραπείας του ορθού για τη χορήγηση της δόσης. Οι όγκοι παρουσιάζουν διαφορετική ευαισθησία, αλλά γενικά το αδενοκαρκίνωμα του ορθού είναι σχετικά
radioresistant therefore dose escalation is important when attempting to achieve organ preservation in rectal cancer [97]. The delivery of RT using contact X-ray BT (CXB) takes advantage not only of the physical properties of treatment delivery but also of a number of radiobiologic effects to achieve this dose escalation: fractionation effect, dose rate effect, volume effect and relative biological effectiveness [98]. The OPERA trial demonstrated that dose escalation using CXB delivers a greater rate of organ preservation than EBRT alone [99]. However, examining dose delivery and tissue response more closely shows that there is likely to be a range of dose delivered as compared to the standard dose prescribed [100], understanding this difference could prompt a move away from a single ‘one prescribed dose fits all’ approach to a ‘customised delivered dose’ approach. Unexpectedly when CXB was used as a boost after local excision, improved outcomes were seen for disease free and overall survival if the CXB was given prior to EBRT compared to after EBRT, giving rise to the question does CXB induce an abscopal effect? [101] Therefore trials are planned that endeavour to enhance radiobiologic features such as radiosensitivity using immune checkpoint inhibitors and other agents [102]. ραδιοανθεκτικό, επομένως η αύξηση της δόσης είναι σημαντική όταν επιδιώκεται η διατήρηση του οργάνου σε καρκίνο του ορθού [97]. Η χορήγηση ακτινοθεραπείας με χρήση ακτίνων Χ επαφής (CXB) εκμεταλλεύεται όχι μόνο τις φυσικές ιδιότητες της χορήγησης της θεραπείας, αλλά και μια σειρά ραδιοβιολογικών αποτελεσμάτων για την επίτευξη αυτής της αύξησης της δόσης: αποτέλεσμα κλασμάτωσης, αποτέλεσμα δόσης, αποτέλεσμα όγκου και σχετική βιολογική αποτελεσματικότητα [98]. Η δοκιμή OPERA έδειξε ότι η αύξηση της δόσης με χρήση CXB παρέχει μεγαλύτερο ποσοστό διατήρησης οργάνων σε σύγκριση με την EBRT μόνη της [99]. Ωστόσο, η πιο προσεκτική εξέταση της χορήγησης της δόσης και της απόκρισης των ιστών δείχνει ότι είναι πιθανό να υπάρχει ένα εύρος χορηγούμενων δόσεων σε σύγκριση με την τυπική συνταγογραφούμενη δόση [100]. Η κατανόηση αυτής της διαφοράς θα μπορούσε να οδηγήσει στην απομάκρυνση από την προσέγγιση της «ενιαίας συνταγογραφούμενης δόσης για όλους» προς την προσέγγιση της «προσαρμοσμένης χορηγούμενης δόσης». Απροσδόκητα, όταν η CXB χρησιμοποιήθηκε ως ενίσχυση μετά από τοπική εκτομή, παρατηρήθηκαν βελτιωμένα αποτελέσματα όσον αφορά την επιβίωση χωρίς νόσο και τη συνολική επιβίωση εάν η CXB χορηγήθηκε πριν από την EBRT σε σύγκριση με μετά την EBRT, γεγονός που εγείρει το ερώτημα εάν η CXB προκαλεί απομακρυσμένο αποτέλεσμα [101]. Ως εκ τούτου, έχουν προγραμματιστεί δοκιμές που αποσκοπούν στην ενίσχυση των ραδιοβιολογικών χαρακτηριστικών, όπως η ραδιοευαισθησία, με τη χρήση αναστολέων των ανοσολογικών σημείων ελέγχου και άλλων παραγόντων [102].
High dose rate rectal BT using Iridium-192 also takes advantage of radiobiologic effects when used to deliver conformal radiation boosts. Outcomes vary between series, with the HERBERT trial showing marked toxicity using doses > 7 Gy per fraction [103] but Vuong et al. delivering 10 Gy per fraction routinely with similar or lower toxicity [104]. Radiobiologic principles can be used to compare the dose delivery between these series, demonstrating for example that the 10 Gy per fraction group delivered a lower dose to rectal mucosa than the 7 Gy per fraction group. Utilising radiobiology in the selection of doses and fractions will deliver a better prediction not only of outcomes but also treatment toxicity. Future standardisation of dose reporting should also improve inter-series comparison. Η υψηλής δόσης ορθική BT με χρήση ιριδίου-192 εκμεταλλεύεται επίσης τις ραδιοβιολογικές επιδράσεις όταν χρησιμοποιείται για την παροχή ενισχυτικής ακτινοβολίας. Τα αποτελέσματα ποικίλλουν μεταξύ των σειρών, με τη δοκιμή HERBERT να δείχνει σημαντική τοξικότητα με δόσεις > 7 Gy ανά δόση [103], αλλά οι Vuong et al. να χορηγούν 10 Gy ανά δόση συστηματικά με παρόμοια ή χαμηλότερη τοξικότητα [104]. Οι ραδιοβιολογικές αρχές μπορούν να χρησιμοποιηθούν για τη σύγκριση της χορήγησης της δόσης μεταξύ αυτών των σειρών, αποδεικνύοντας, για παράδειγμα, ότι η ομάδα των 10 Gy ανά δόση χορήγησε χαμηλότερη δόση στον ορθικό βλεννογόνο από την ομάδα των 7 Gy ανά δόση. Η χρήση της ραδιοβιολογίας στην επιλογή των δόσεων και των δόσεων θα προσφέρει καλύτερη πρόβλεψη όχι μόνο των αποτελεσμάτων αλλά και της τοξικότητας της θεραπείας. Η μελλοντική τυποποίηση της αναφοράς των δόσεων θα πρέπει επίσης να βελτιώσει τη σύγκριση μεταξύ των σειρών.
5 Conclusion 5 Συμπέρασμα
Modern technical developments in BT have combined with new fractionation schemes and treatment indications to rethink the radiobiology of BT . We have reviewed important aspects of basic science and highlighted clinical considerations in the most frequent indications. BT remains an essential weapon against cancer. A better understanding of its principles of biological action will allow BT to continue and promote its research and development. Οι σύγχρονες τεχνικές εξελίξεις στην BT έχουν συνδυαστεί με νέα σχήματα κλασμάτωσης και ενδείξεις θεραπείας, ώστε να επανεξεταστεί η ραδιοβιολογία της BT . Έχουμε αναθεωρήσει σημαντικές πτυχές της βασικής επιστήμης και έχουμε επισημάνει κλινικές παραμέτρους στις πιο συχνές ενδείξεις. Η BT παραμένει ένα ουσιαστικό όπλο κατά του καρκίνου. Η καλύτερη κατανόηση των αρχών της βιολογικής δράσης της θα επιτρέψει στην BT να συνεχίσει και να προωθήσει την έρευνα και την ανάπτυξη της.
Declaration of competing interest Δήλωση συγκρουόμενων συμφερόντων
The authors declare the following financial interests/personal relationships which may be considered as potential competing interests: [Dr Stewart has received speaker’s honoraria from Elekta. Dr Eckert has received speaker’s honoraria and travel grants from Dr. Sennewald Medizintechnik and participates in advisory board for Servier. Dr. B.R. Pieters has received an institutional research grant from ELEKTA. Dr. Hannoun-Levi has received speaker’s honoraria from ELEKTA, BEBIG and BAYER. The Medical University of Vienna received research funding from Elekta and Varian Medical Systems. Christian Kirisits received honoraria from Elekta for educational activities.]. Οι συγγραφείς δηλώνουν τα ακόλουθα οικονομικά συμφέροντα/προσωπικές σχέσεις που ενδέχεται να θεωρηθούν ως πιθανά ανταγωνιστικά συμφέροντα: [Ο Δρ Stewart έχει λάβει αμοιβή ως ομιλητής από την Elekta. Ο Δρ Eckert έχει λάβει αμοιβή ως ομιλητής και επιχορηγήσεις ταξιδιού από τον Δρ Sennewald Medizintechnik και συμμετέχει στη συμβουλευτική επιτροπή της Servier. Ο Δρ B.R. Pieters έχει λάβει επιχορήγηση για έρευνα από την ELEKTA. Ο Δρ Hannoun-Levi έχει λάβει αμοιβές ως ομιλητής από τις εταιρείες ELEKTA, BEBIG και BAYER. Το Ιατρικό Πανεπιστήμιο της Βιέννης έχει λάβει χρηματοδότηση για έρευνα από τις εταιρείες Elekta και Varian Medical Systems. Ο Christian Kirisits έχει λάβει αμοιβές από την Elekta για εκπαιδευτικές δραστηριότητες.].
References Αναφορές
Chargari, C. • Deutsch, E. • Blanchard, P. …
Brachytherapy: An overview for clinicianam Βραχυθεραπεία: Μια επισκόπηση για κλινικούς ιατρούς
AC Cancer J Clin. 2019; 69:386-401
Crossref Scopus (o) PubMed Google Scholar
2. Fowler, J.F. 2. Φάουλερ, J.F.
21 years of biologically effective dose 21 χρόνια βιολογικά αποτελεσματικής δόσης
Br] Radiol. 2010; 83:554-568
Crossref Scopus (488) PubMed Google Scholar
3. Hannoun-Levi, J.M. • Chand-Fouche, M.E. • Dejean, C. …
Dose gradient impact on equivalent dose at 2 Gy for high dose rate interstitial brachytherapy Επίδραση της κλίσης της δόσης στην ισοδύναμη δόση στα 2 Gy για διαμεσοκυτταρική βραχυθεραπεία υψηλής δόσης
J Contemp Brachytherapy. 2012; 4:14-20
Crossref Scopus (20) PubMed Google Scholar
4. Dale, R.G. • Coles, I.P. • Deehan, C. …
Calculation of integrated biological response in brachytherapy Υπολογισμός της ολοκληρωμένης βιολογικής απόκρισης στη βραχυθεραπεία
Int ] Radiat Oncol Biol Phys. 1997; 38:633-642
Full Text (PDF) Scopus (55) PubMed Google Scholar Πλήρες κείμενο (PDF) Scopus (55) PubMed Google Scholar
5. Sheu, T. • Molkentine, J. • Transtrum, M.K. …
Use of the LQ model with large fraction sizes results in underestimation of isoeffect doses Η χρήση του μοντέλου LQ με μεγάλα μεγέθη κλασμάτων έχει ως αποτέλεσμα την υποεκτίμηση των ισο-δοσολογικών δόσεων.
Radiother Oncol. 2013; 109:21-25
Full Text Full Text (PDF) PubMed Google Scholar Πλήρες κείμενο Πλήρες κείμενο (PDF) PubMed Google Scholar
6. Pop, L.A. • van den Broek, J.F. • Visser, A.G. …
Constraints in the use of repair half times and mathematical modelling for the clinical application of HDR and PDR treatment schedules as an alternative for LDR brachytherapy Περιορισμοί στη χρήση των χρόνων επισκευής και της μαθηματικής μοντελοποίησης για την κλινική εφαρμογή των θεραπευτικών προγραμμάτων HDR και PDR ως εναλλακτική λύση της βραχυθεραπείας LDR
Radiother Oncol. 1996; 38:153-162
Abstract Full Text (PDF) Scopus (40) PubMed Google Scholar Πλήρες κείμενο (PDF) Scopus (40) PubMed Google Scholar
7. The, H.EJ. • Lecture, J. 7. Ο, H.EJ. • Διάλεξη, J.
Nine decades of radiobiology: is radiation therapy any the better for it? Εννέα δεκαετίες ραδιοβιολογίας: έχει βελτιωθεί η ακτινοθεραπεία;
Cancer. 1992; 1993:3753-3766 Καρκίνος. 1992; 1993:3753-3766
Google Scholar Google Ακαδημαϊκό
8. Regaud, C. • Ferroux, R.
Disordance des effets de rayons XX, d’une part dans le testicule, par le fractionnement de la dose Διαταραχή των επιδράσεων των ακτίνων XX , αφενός στον όρχι, λόγω της κατανομής της δόσης
Coniptes Rendus Societe Biologique. 1927; 97:431
Google Scholar Google Ακαδημαϊκό
9. Annede, P. • Cosset, J.M. • Van Limbergen, E. …
Radiobiology: Foundation and New Insights in Modeling Brachytherapy Effects Ραδιοβιολογία: Θεμέλια και νέες γνώσεις στη μοντελοποίηση των επιδράσεων της βραχυθεραπείας
Semin Radiat Oncol. 2020; 30:4-15
Crossref
10. Chargari, C. • Van Limbergen, E. • Mahantshetty, U. …
Radiobiology of brachytherapy: The historical view based on linear quadratic model and perspectives for optimization Ραδιοβιολογία της βραχυθεραπείας: Η ιστορική άποψη με βάση το γραμμικό τετραγωνικό μοντέλο και προοπτικές βελτιστοποίησης
Cancer Radiother. 2018; 22:312-318 Καρκίνος Radiother. 2018; 22:312-318
Crossref Scopus (22) PubMed Google Scholar
11. Deutsch, E. • Chargari, C. • Galluzzi, L. …
Optimising efficacy and reducing toxicity of anticancer radioimmunotherapy Βελτιστοποίηση της αποτελεσματικότητας και μείωση της τοξικότητας της ραδιοανοσοθεραπείας κατά του καρκίνου
Lancet Oncol. 2019; 20:e452-e463
Full Text Full Text (PDF) Scopus (150) PubMed Google Scholar Πλήρες κείμενο Πλήρες κείμενο (PDF) Scopus (150) PubMed Google Scholar
12. Boustani, J. • Grapin, M. • Laurent, P.A. …
The 6th R of Radiobiology: Reactivation of Anti-Tumor Immune Response Το 6ο R της ραδιοβιολογίας: Επανενεργοποίηση της αντινεοπλασματικής ανοσοαπόκρισης
Cancers (Basel). 2019; 11:860 Καρκίνοι (Βασιλεία). 2019; 11:860
Crossref Scopus (89) PubMed Google Scholar
13. Taghizadeh-Hesary, F.
“Reinforcement” by Tumor Microenvironment: The Seventh “R” of Radiobiology «Ενίσχυση» από το μικροπεριβάλλον του όγκου: Το έβδομο «R» της ραδιοβιολογίας
Int J Radiat Oncol Biol Phys. 2024; 119:727-733 Διεθνές περιοδικό ακτινοθεραπείας, βιολογίας και φυσικής. 2024; 119:727-733
Full Text Full Text (PDF) Scopus (0) PubMed Google Scholar Πλήρες κείμενο Πλήρες κείμενο (PDF) Scopus (0) PubMed Google Scholar
14. Wideł, M. • Przybyszewski, W. • Rzeszowska-Wolny, J.
Radiation-induced bystander effect: the important part of ionizing radiation response. Potential clinical implications Επίδραση ακτινοβολίας σε παρευρισκόμενους: το σημαντικό μέρος της αντίδρασης στην ιονίζουσα ακτινοβολία. Πιθανές κλινικές επιπτώσεις
Postepy Hig Med Dosw (online). 2009; 63
PubMed Google Scholar
15. Omura, M. • Torigoe, S. • Kurihara, H. … 15. Ομούρα, Μ. • Τοριγκόε, Σ. • Κουριχάρα, Χ. …
Comparison between fractionated high dose rate irradiation and continuous low dose rate irradiation in spheroids Σύγκριση μεταξύ ακτινοβολίας με υψηλή δόση σε δόσεις και ακτινοβολίας με χαμηλή δόση σε δόσεις σε σφαιροειδή
Evasion of early cellular response mechanisms following low level radiation-induced DNA damage Αποφυγή των μηχανισμών πρώιμης κυτταρικής απόκρισης μετά από βλάβη του DNA που προκαλείται από χαμηλά επίπεδα ακτινοβολίας
J Biol Chem. 2004; 279:49624-49632
Full Text Full Text (PDF) Scopus (o) PubMed Google Scholar Πλήρες κείμενο Πλήρες κείμενο (PDF) Scopus (o) PubMed Google Scholar
17. Geraldo, J.M. • Scalzo, S. • Reis, D.S. …
HDR brachytherapy decreases proliferation rate and cellular progression of a radioresistant human squamous cell carcinoma in vitro Η βραχυθεραπεία HDR μειώνει τον ρυθμό πολλαπλασιασμού και την κυτταρική εξέλιξη ενός ραδιοανθεκτικού καρκινώματος πλακωδών κυττάρων του ανθρώπου in vitro.
The biological effect of 125I seed continuous low dose rate irradiation in CL187 cells Η βιολογική επίδραση της συνεχούς ακτινοβολίας χαμηλής δόσης με σπόρους 125I σε κύτταρα CL187
J Exp Clin Cancer Res. 2009; 28:12
Crossref Scopus (50) PubMed Google Scholar
19. Cron, G.O. • Beghein, N. • Crokart, N. …
Changes in the tumor microenvironment during low-dose-rate permanent seed implantation iodine-125 brachytherapy Αλλαγές στο μικροπεριβάλλον του όγκου κατά τη διάρκεια μόνιμης εμφύτευσης σπόρων χαμηλής δόσης ιωδίου-125 για βραχυθεραπεία
Int J Radiat Oncol Biol Phys. 2005; 63:1245-1251
Full Text Full Text (PDF) Scopus (o) PubMed Google Scholar Πλήρες κείμενο Πλήρες κείμενο (PDF) Scopus (o) PubMed Google Scholar
20. van den Berg, A.P. • van Geel, C.A.J.F. • van Hooije, C.M.C. …
Tumor hypoxia-a confounding or exploitable factor in interstitial brachytherapy? Effects of tissue trauma in an experimental rat tumor model Υποξία όγκου - ένας παράγοντας που προκαλεί σύγχυση ή μπορεί να αξιοποιηθεί στην διαμεσοκυτταρική βραχυθεραπεία; Επιδράσεις του τραύματος των ιστών σε ένα πειραματικό μοντέλο όγκου σε αρουραίους.
Int J Radiat Oncol Biol Phys. 2000; 48:233-240 Διεθνές περιοδικό ακτινοθεραπείας, βιολογίας και φυσικής. 2000; 48:233-240
Full Text Full Text (PDF) Scopus (12) PubMed Google Scholar Πλήρες κείμενο Πλήρες κείμενο (PDF) Scopus (12) PubMed Google Scholar
21. Chen, F. • Wang, D.
Inhibition of glioblastoma growth and invasion by 125 I brachytherapy in rat glioma model Αναστολή της ανάπτυξης και της εισβολής του γλοιοβλαστώματος με βραχυθεραπεία 125 I σε μοντέλο γλοιώματος αρουραίου
Am J Transl Res. 2017; 9:2243-2254
PubMed Google Scholar
22. Jarosz-Biej, M. • Smolarczyk, R. • Cichoń, T. …
Brachytherapy in a Single Dose of 10Gy as an “in situ” Vaccination Βραχυθεραπεία σε μία μόνο δόση των 10Gy ως «επί τόπου» εμβολιασμός
Int J Mol Sci. 2020; 21:4585
Crossref Scopus (11) PubMed Google Scholar
23. Li, L. • Yue, H.C. • Han, Y.W. … 23. Λι, Λ. • Γιου, Χ.Κ. • Χαν, Γ.Γ. …
Relationship between the invasion of lymphocytes and cytokines in the tumor microenvironment and the interval after single brachytherapy hypofractionated radiotherapy and conventional fractionation radiotherapy in non-small cell lung Cancer Σχέση μεταξύ της εισβολής λεμφοκυττάρων και κυτοκινών στο μικροπεριβάλλον του όγκου και του διαστήματος μετά από μονοθεραπεία με υποδιαχωρισμένη ακτινοθεραπεία βραχυθεραπείας και συμβατική ακτινοθεραπεία με διαχωρισμό σε δόσεις σε μη μικροκυτταρικό καρκίνο του πνεύμονα
BMC Cancer. 2020; 20:893
Crossref Scopus (o) PubMed Google Scholar
24. Joiner, M.C. • van der Kogel, A.J.
The linear quadratic approach to fractionation and calculation of isoeffect relationships Η γραμμική τετραγωνική προσέγγιση για τον διαχωρισμό και τον υπολογισμό των ισοϊσοδυνάμων σχέσεων
Steel, G.G. (Editor) Steel, G.G. (Επιμελητής)
Basic Clinical Radiobiology Βασική Κλινική Ραδιοβιολογία
Arnold, London, 1997; 106-122 Arnold, Λονδίνο, 1997; 106-122
Google Scholar Google Ακαδημαϊκό
25. Radiobiology Textbook. Baatout S, ed.: (的inger International Publishing; 2024. 25. Εγχειρίδιο ραδιοβιολογίας. Baatout S, εκδ.: (的 inger International Publishing; 2024.
26. van Leeuwen, C.M. • Oei, A.L. • Crezee, J. …
The alfa and beta of tumours: a review of parameters of the linear-quadratic model, derived from clinical radiotherapy studies Τα άλφα και βήτα των όγκων: ανασκόπηση των παραμέτρων του γραμμικού-τετραγωνικού μοντέλου, που προέρχονται από κλινικές μελέτες ακτινοθεραπείας
Radiat Oncol. 2018; 13:96
Crossref Scopus (338) PubMed Google Scholar
27. McMahon, S.J.
The linear quadratic model: usage, interpretation and challenges Το γραμμικό τετραγωνικό μοντέλο: χρήση, ερμηνεία και προκλήσεις
Phys Med Biol. 2018;64:01TR.;
Crossref Scopus (248) Google Scholar
28. Jones, B. • Tan, L.T. • Freestone, G. …
Non-uniform dwell times in line source high dose rate brachytherapy: physical and radiobiological considerations Μη ομοιόμορφοι χρόνοι παραμονής σε βραχυθεραπεία υψηλής δόσης με γραμμική πηγή: φυσικές και ραδιοβιολογικές παραμέτρους
Br J Radiol. 1994; 67:1231-1237
Crossref PubMed Google Scholar
29. De Leeuw, A.A. • Van de Kamer, J.B. • Moerland, M.A. …
The effect of alternative biological modelling parameters ( alpha//beta\alpha / \beta and half time of repair T 1/2) on reported EQD2 values in the treatment of advanced cervical cancer Η επίδραση εναλλακτικών παραμέτρων βιολογικής μοντελοποίησης ( alpha//beta\alpha / \beta και χρόνος ημίσειας αποκατάστασης T 1/2) στις αναφερόμενες τιμές EQD2 στη θεραπεία του προχωρημένου καρκίνου του τραχήλου της μήτρας
Radiother Oncol. 2011; 101:337-342
Full Text Full Text (PDF) Scopus (o) PubMed Google Scholar Πλήρες κείμενο Πλήρες κείμενο (PDF) Scopus (o) PubMed Google Scholar
30. Yarnold, J. • Ashton, A. • Bliss, J. …
Fractionation sensitivity and dose response of late adverse effects in the breast after radiotherapy for early breast cancer: Long-term results of a randomised trial Ευαισθησία σε κλασμάτωση και απόκριση στη δόση των όψιμων ανεπιθύμητων ενεργειών στο μαστό μετά από ακτινοθεραπεία για πρώιμο καρκίνο του μαστού: Μακροπρόθεσμα αποτελέσματα μιας τυχαιοποιημένης δοκιμής
Radiother Oncol. 2005; 75:9-17
Full Text Full Text (PDF) Scopus (449) PubMed Google Scholar Πλήρες κείμενο Πλήρες κείμενο (PDF) Scopus (449) PubMed Google Scholar
31. Brand, D.H. • Kirby, A.M. • Yarnold, J.R. …
How Low Can You Go? The Radiobiology of Hypofractionation Πόσο χαμηλά μπορείς να φτάσεις; Η ραδιοβιολογία της υποδιαίρεσης
Clin Oncol (r Coll Radiol). 2022; 34:280-287
Full Text Full Text (PDF) Scopus (o) PubMed Google Scholar Πλήρες κείμενο Πλήρες κείμενο (PDF) Scopus (o) PubMed Google Scholar
32. Vasquez Osorio, E. • Mayo, C. • Jackson, A. … 32. Βασκέζ Οσόριο, Ε. • Μάγιο, C. • Τζάκσον, A. …
Challenges of re-irradiation: A call to arms for physicists - and radiotherapy vendors Προκλήσεις της επαναακτινοβολίας: Έκκληση σε δράση για τους φυσικούς και τους προμηθευτές ακτινοθεραπείας
Radiother Oncol. 2023; 182 Ακτινοθεραπεία και Ογκολογία. 2023; 182
Full Text Full Text (PDF) Scopus (7) Google Scholar Πλήρες κείμενο Πλήρες κείμενο (PDF) Scopus (7) Google Scholar
33. Quivrin, M. • Peignaux-Casasnovas, K. • Martin, É. …
Salvage brachytherapy as a modern reirradiation technique for local cancer failure: The Phoenix is reborn from its ashes Η βραχυθεραπεία διάσωσης ως σύγχρονη τεχνική επαναακτινοβολίας για τοπική αποτυχία της θεραπείας του καρκίνου: Ο Φοίνικας αναγεννιέται από τις στάχτες του
Cancer Radiother. 2018; 22:372-381 Download PDF Cancer Radiother. 2018; 22:372-381 Λήψη PDF
Crossref Scopus (10) PubMed Google Scholar
34. Lee, S.F. • Hoskin, P.J.
Re-irradiation practice and ESTRO/EORTC consensus recommendations: 2023 ASTRO education panel Πρακτική επανακτινοβολίας και συστάσεις συναίνεσης ESTRO/EORTC: εκπαιδευτική επιτροπή ASTRO 2023
Ann Palliat Med. 2024; 13:1150-1153
Crossref PubMed Google Scholar
35. Saripalli, A.L. • Venkatesulu, B.P. • Nickols, N.G. … 35. Σαριπάλι, Α.Λ. • Βενκατεσούλου, Β.Π. • Νίκολς, Ν.Γ. …
Systematic review and recommendations for re-irradiation for intraprostatic radiorecurrent prostate cancer after definitive radiation therapy Συστηματική ανασκόπηση και συστάσεις για επανακτινοβολία σε περιπτώσεις ενδοπροστατικού ραδιοενεργού καρκίνου του προστάτη μετά από οριστική ακτινοθεραπεία
World J Urol. 2024; 42:520
Crossref Scopus (o) PubMed Google Scholar
36. Critelli, P. • Pezzulla, D. • Lillo, S. …
Outcomes and toxicity in re-irradiation of gynecologic cancer: Systematic review of the Italian association of radiation and clinical oncology (AIRO) Αποτελέσματα και τοξικότητα στην επανα-ακτινοβολία γυναικολογικού καρκίνου: Συστηματική ανασκόπηση της Ιταλικής Ένωσης Ακτινοθεραπείας και Κλινικής Ογκολογίας (AIRO)
Gynecol Oncol. 2023; 179:33-41 Γυναικολογική Ογκολογία. 2023; 179:33-41
Full Text Full Text (PDF) Scopus (o) PubMed Google Scholar Πλήρες κείμενο Πλήρες κείμενο (PDF) Scopus (o) PubMed Google Scholar
37. Bockel, S. • Espenel, S. • Sun, R. …
Image-Guided Brachytherapy for Salvage Reirradiation: A Systematic Review Εικονοκαθοδηγούμενη βραχυθεραπεία για επαναχρησιμοποίηση ακτινοθεραπείας: Μια συστηματική ανασκόπηση
Cancers (Basel). 2021; 13:1226 Καρκίνοι (Βασιλεία). 2021; 13:1226
Crossref Scopus (14) PubMed Google Scholar
38. Amendola, B.E. • Mahadevan, A. • Blanco Suarez, J.M. …
An International Consensus on the Design of Prospective Clinical-Translational Trials in Spatially Διεθνής συναίνεση για το σχεδιασμό προοπτικών κλινικών-μεταφραστικών δοκιμών σε χωρικά
Fractionated Radiation Therapy for Advanced Gynecologic Cancer Κλασματική ακτινοθεραπεία για προχωρημένο γυναικολογικό καρκίνο
Cancers (Basel). 2022; 14:4267 Καρκίνοι (Βασιλεία). 2022; 14:4267
Crossref Scopus (o) PubMed Google Scholar
39. Fowler, J.F. • van Limbergen, E.F.M.
Biological effect of pulsed dose rate brachytherapy with stepping sources if short half-times of repair are present in tissues Βιολογική επίδραση της βραχυθεραπείας με παλμική δόση και πηγές με βαθμιδωτή απελευθέρωση, σε περίπτωση που οι ιστοί παρουσιάζουν σύντομους χρόνους αποκατάστασης.
Int J Radiat Oncol Biol Phys. 1997; 37:877-883 Διεθνές περιοδικό ακτινοθεραπείας, βιολογίας και φυσικής. 1997; 37:877-883
Full Text (PDF) Πλήρες κείμενο (PDF)
Scopus (81) PubMed Google Scholar
40. Dale, R.G. • Jones, B.
The clinical radiobiology of brachytherapy Η κλινική ραδιοβιολογία της βραχυθεραπείας
Br J Radiol. 1998; 71:465-483
Crossref PubMed Google Scholar
41. Fu, K.K. • Ling, C.C. • Nath, R. … 41. Φου, Κ.Κ. • Λινγκ, Σ.Σ. • Ναθ, Ρ. …
Radiobiology of Brachytherapy Ραδιοβιολογία της βραχυθεραπείας
Interstitial Brachytherapy.Raven Press Ltd, New York, 1990 Διάμεση βραχυθεραπεία. Raven Press Ltd, Νέα Υόρκη, 1990
Google Scholar Google Ακαδημαϊκό
42. Liu, R. • Wang, X. • Tian, J.H. …
High dose rate versus low dose rate intracavity brachytherapy for locally advanced uterine cervix cancer Υψηλή δόση έναντι χαμηλής δόσης ενδοκοιλιακή βραχυθεραπεία για τοπικά προχωρημένο καρκίνο του τραχήλου της μήτρας
Cochrane Database Syst Rev. 2014; 2014:CDoo7563 Βάση δεδομένων Cochrane Syst Rev. 2014; 2014:CDoo7563
PubMed Google Scholar
43. Pos, F.J. • Horenblas, S. • Lebesque, J. …
Low-dose-rate brachytherapy is superior to high-dose-rate brachytherapy for bladder cancer Η βραχυθεραπεία χαμηλής δόσης είναι ανώτερη από τη βραχυθεραπεία υψηλής δόσης για τον καρκίνο της ουροδόχου κύστης.
Int J Radiat Oncol Biol Phys. 2004; 59:696-705 Διεθνές περιοδικό ακτινοθεραπείας, βιολογίας και φυσικής. 2004; 59:696-705
Full Text Full Text (PDF) Scopus (25) PubMed Google Scholar Πλήρες κείμενο Πλήρες κείμενο (PDF) Scopus (25) PubMed Google Scholar
44. van der Steen-Banasik, E.M. • Smits, G.A.H.J. • Oosterveld, B.J. …
The Curie-Da Vinci Connection: 5-Years’ Experience With Laparoscopic (Robot-Assisted) Implantation for High-Dose-Rate Brachytherapy of Solitary T2 Bladder Tumors Η σύνδεση Curie-Da Vinci: 5 χρόνια εμπειρίας με λαπαροσκοπική (ρομποτικά υποβοηθούμενη) εμφύτευση για βραχυθεραπεία υψηλής δόσης σε μονήρεις όγκους της ουροδόχου κύστης T2
Int ] Radiat Oncol Biol Phys. 2016; 95:1439-1442
Full Text Full Text (PDF) Scopus (0) PubMed Google Scholar Πλήρες κείμενο Πλήρες κείμενο (PDF) Scopus (0) PubMed Google Scholar
45. Annede, P. • Ferre, M. • Kirisits, C. …
Brachytherapy boost in anal canal cancer - A GEC ESTRO PDR task force meta-analysis Ενίσχυση της βραχυθεραπείας στον καρκίνο του πρωκτικού καναλιού - Μετα-ανάλυση της ειδικής ομάδας GEC ESTRO PDR
Clin Transl Radiat Oncol. 2023; 39, 100589
PubMed Google Scholar
46. Westerveld, H. • Schmid, M. • Nout, R. …
Image-Guided Adaptive Brachytherapy (IGABT) for Primary Vaginal Cancer: Results of the International Multicenter RetroEMBRAVE Cohort Study Ευαίσθητη στην εικόνα προσαρμοστική βραχυθεραπεία (IGABT) για πρωτοπαθή καρκίνο του κόλπου: Αποτελέσματα της διεθνούς πολυκεντρικής μελέτης RetroEMBRAVE Cohort Study
Cancers (Basel). 2021; 13:1459 Καρκίνοι (Βασιλεία). 2021; 13:1459
Crossref Scopus (10) PubMed Google Scholar
47. Annede, P. • Robert, C. • Espenel, S. …
Redefining the role of pulsed-dose-rate brachytherapy in cervical cancer treatment using a preplanned approach Επαναπροσδιορισμός του ρόλου της βραχυθεραπείας με παλμική δόση στην θεραπεία του καρκίνου του τραχήλου της μήτρας χρησιμοποιώντας μια προγραμματισμένη προσέγγιση
Brachytherapy. 2024; 23:107-114 Βραχυθεραπεία. 2024; 23:107-114
Full Text Full Text (PDF) Scopus (o) PubMed Google Scholar Πλήρες κείμενο Πλήρες κείμενο (PDF) Scopus (o) PubMed Google Scholar
48. Kirisits, C. • Schmid, M.P. • Beriwal, S. …
High-tech image-guided therapy versus low-tech, simple, cheap gynecologic brachytherapy Θεραπεία υψηλής τεχνολογίας με καθοδήγηση εικόνας έναντι γυναικολογικής βραχυθεραπείας χαμηλής τεχνολογίας, απλής και φθηνής
Brachytherapy. 2015; 14:910-912 Βραχυθεραπεία. 2015; 14:910-912
Full Text quad\quad Full Text (PDF) PubMed Google Scholar Πλήρες κείμενο quad\quad Πλήρες κείμενο (PDF) PubMed Google Scholar
49. Potter, R. • Haie-Meder, C. • Van Limbergan , E. …
Recommendations from gynaecological (GYN) GEC ESTRO working group (II): Concepts and terms in 3D image-based treatment planning in cervix cancer brachytherapy-3D dose volume parameters and aspects of 3D image-based anatomy, radiation physics, radiobiology Συστάσεις της ομάδας εργασίας GEC ESTRO για τη γυναικολογική (GYN) ακτινοθεραπεία (II): Έννοιες και όροι στον σχεδιασμό θεραπείας με βάση τρισδιάστατες εικόνες στη βραχυθεραπεία του καρκίνου του τραχήλου της μήτρας - Παράμετροι δόσης-όγκου σε τρισδιάστατες εικόνες και πτυχές της ανατομίας με βάση τρισδιάστατες εικόνες, φυσική ακτινοβολίας, ραδιοβιολογία
Radiother Oncol. 2006; 78:67-77
Full Text Full Text (PDF) Scopus (1434) PubMed Google Scholar Πλήρες κείμενο Πλήρες κείμενο (PDF) Scopus (1434) PubMed Google Scholar
50. International Commission on Radiation Units and Measurements 50. Διεθνής Επιτροπή για τις Μονάδες και τις Μετρήσεις Ακτινοβολίας
ICRU Report 89: Prescribing, Recording and Reporting Brachytherapy for Cancer of the Cervix Έκθεση ICRU 89: Συνταγογράφηση, καταγραφή και αναφορά βραχυθεραπείας για καρκίνο του τραχήλου της μήτρας
J ICRU. 2013; 13
Google Scholar Google Ακαδημαϊκό
51. Georg, D. • Kirisits, C. • Hillbrand, M. …
Image-guided radiotherapy for cervix cancer: high-tech external beam therapy versus high-tech brachytherapy Ακτινοθεραπεία με καθοδήγηση από εικόνα για τον καρκίνο του τραχήλου της μήτρας: θεραπεία με εξωτερική ακτινοβολία υψηλής τεχνολογίας έναντι βραχυθεραπείας υψηλής τεχνολογίας
Int J Radiat Oncol Biol Phys. 2008; 71:1272-1278
Full Text Full Text (PDF) Scopus (142) PubMed Google Scholar Πλήρες κείμενο Πλήρες κείμενο (PDF) Scopus (142) PubMed Google Scholar
52. Major, T. • Fröhlich, G. • Ágoston, P. …
The value of brachytherapy in the age of advanced external beam radiotherapy: a review of the literature in terms of dosimetry Η αξία της βραχυθεραπείας στην εποχή της προηγμένης ακτινοθεραπείας με εξωτερική δέσμη: μια ανασκόπηση της βιβλιογραφίας από την άποψη της δοσιμετρίας
Strahlenther Onkol. 2022; 198:93-109
Crossref Scopus (18) PubMed Google Scholar
53. Andrzejewski, P. • Kuess, P. • Knäusl, B. …
Feasibility of dominant intraprostatic lesion boosting using advanced photon-, proton- or brachytherapy Σκοπιμότητα ενίσχυσης κυρίαρχων ενδοπροστατικών βλαβών με χρήση προηγμένης φωτονικής, πρωτονικής ή βραχυθεραπείας
Radiother Oncol. 2015; 117:509-514
Full Text Full Text (PDF) PubMed Google Scholar Πλήρες κείμενο Πλήρες κείμενο (PDF) PubMed Google Scholar
54. Benkhaled, S. • Diakité, K. • Jullian, N. …
Boost modalities in cervical cancer: dosimetric comparison between intracavitary BT vs. intracavitary + interstitial BT vs. SBRT Μέθοδοι ενίσχυσης στη θεραπεία του καρκίνου του τραχήλου της μήτρας: δοσιμετρική σύγκριση μεταξύ ενδοκοιλιακής BT έναντι ενδοκοιλιακής + διάμεσης BT έναντι SBRT
Radiat Oncol. 2023; 18:105
Crossref Scopus (o) PubMed Google Scholar
55. Lazzari, R. • Riva, G. • Augugliaro, M. …
Intensity modulated radiation therapy boost in locally-advanced cervical cancer in the absence of brachytherapy Ενισχυμένη ακτινοθεραπεία με διαμόρφωση έντασης σε τοπικά προχωρημένο καρκίνο του τραχήλου της μήτρας χωρίς βραχυθεραπεία
Int J Gynecol Cancer. 2020; 30:607-612 Διεθνές Περιοδικό Γυναικολογικού Καρκίνου. 2020; 30:607-612
Full Text Full Text (PDF) Scopus (5) PubMed Google Scholar Πλήρες κείμενο Πλήρες κείμενο (PDF) Scopus (5) PubMed Google Scholar
56. Haidari, A.M. • Miksys, N. • Soubiran, P. … 56. Χαϊντάρι, Α.Μ. • Μίκσις, Ν. • Σουμπιράν, Π. …
Dosimetric and radiobiological investigation of permanent implant prostate brachytherapy based on Monte Carlo calculations Δοσιμετρική και ραδιοβιολογική έρευνα της μόνιμης εμφυτευτικής βραχυθεραπείας του προστάτη με βάση υπολογισμούς Monte Carlo
Brachytherapy. 2019; 18:875-882 Βραχυθεραπεία. 2019; 18:875-882
57. Hoskins, P.J. • Colombo, A. • Henry, A. …
GEC/ESTRO recommendations on high dose rate afterloading brachytherapy for localised prostate cancer: Συστάσεις της GEC/ESTRO σχετικά με τη βραχυθεραπεία υψηλής δόσης μετά τη φόρτωση για εντοπισμένο καρκίνο του προστάτη:
An update Μια ενημέρωση
Radiother Oncol. 2013; 107:325-332
Full Text Full Text (PDF) Scopus (o) PubMed Google Scholar Πλήρες κείμενο Πλήρες κείμενο (PDF) Scopus (o) PubMed Google Scholar
58. Henry, A. • Pieters, B.R. • André Siebert, F. …
UROGEC group of GEC ESTRO with endorsement by the European Association of Urology. GEC-ESTRO ACROP prostate brachytherapy guidelines Ομάδα UROGEC της GEC ESTRO με την έγκριση της Ευρωπαϊκής Ένωσης Ουρολογίας. Κατευθυντήριες οδηγίες της GEC-ESTRO ACROP για τη βραχυθεραπεία του προστάτη
Radiother Oncol. 2022; 167 Ακτινοθεραπεία και Ογκολογία. 2022; 167
Full Text Full Text (PDF) Scopus (48) PubMed Google Scholar Πλήρες κείμενο Πλήρες κείμενο (PDF) Scopus (48) PubMed Google Scholar
59. Strnad, V. • Lotter, M. • Kreppner, S. …
Brachytherapy focal dose escalation using ultrasound based tissue characterization by patients with nonmetastatic prostate cancer: Five-year results from single-center phase 2 trial Αύξηση της εστιακή δόσης βραχυθεραπείας με χρήση χαρακτηρισμού ιστών με βάση υπερήχους σε ασθενείς με μη μεταστατικό καρκίνο του προστάτη: Πενταετή αποτελέσματα από μονοκεντρική δοκιμή φάσης 2
Brachytherapy. 2022; 21:415-423 Βραχυθεραπεία. 2022; 21:415-423
Full Text Full Text (PDF) Scopus (o) PubMed Google Scholar Πλήρες κείμενο Πλήρες κείμενο (PDF) Scopus (o) PubMed Google Scholar
60. Definition of fractionation. National Cancer Institute. 60. Ορισμός του κλασματοποίησης. Εθνικό Ινστιτούτο Καρκίνου. https://www.cancer.gov/publications/dictionaries/cancer-terms/def/fractionation. Access on line 06/04/24. https://www.cancer.gov/publications/dictionaries/cancer-terms/def/fractionation. Πρόσβαση στο διαδίκτυο στις 06/04/24.
Google Scholar Google Ακαδημαϊκό
61. Albuquerque, K. • Hrycushko, B.A. • Harkenrider, M.M. … 61. Αλμπουκέρκε, Κ. • Χρυκούσκο, Β.Α. • Χάρκενράιντερ, Μ.Μ. …
Compendium of fractionation choices for gynecologic HDR brachytherapy-An American Brachytherapy Society Task Group Report Συνοπτική παρουσίαση των επιλογών κλασματοποίησης για γυναικολογική βραχυθεραπεία HDR - Έκθεση της Ομάδας Εργασίας της Αμερικανικής Εταιρείας Βραχυθεραπείας
Brachytherapy. 2019; 18:429-436 Βραχυθεραπεία. 2019; 18:429-436
Full Text Full Text (PDF) Scopus (57) PubMed Google Scholar Πλήρες κείμενο Πλήρες κείμενο (PDF) Scopus (57) PubMed Google Scholar
62. Dale, R.G.
What minimum number of fractions is required with high dose rate remote afterloading? Ποιος είναι ο ελάχιστος αριθμός κλασμάτων που απαιτείται με απομακρυσμένη μεταφόρτωση υψηλής δόσης;
Brit J Radiol. 1987; 60:300-302
Crossref PubMed Google Scholar
63. Orton, C.
High dose rate brachytherapy may be radiobiologically superior to low dose rate due to slow repair of late responding normal tissue cells Η βραχυθεραπεία με υψηλή δόση μπορεί να είναι ραδιοβιολογικά ανώτερη από τη βραχυθεραπεία με χαμηλή δόση λόγω της αργής αποκατάστασης των φυσιολογικών κυττάρων που ανταποκρίνονται αργά.
Int J Radiat Oncol Biol Phys. 2001; 49:183-189
Full Text Full Text (PDF) Scopus (0) PubMed Google Scholar Πλήρες κείμενο Πλήρες κείμενο (PDF) Scopus (0) PubMed Google Scholar
64. Fowler, J.F. 64. Φάουλερ, J.F.
Is repair of DNA strand break damage fom ionizing radiation second-order rather than first-order? AA simpler explanation of apparently MuktiexpBREntial repair Η επιδιόρθωση της βλάβης του νήματος DNA από ιονίζουσα ακτινοβολία είναι δευτερεύουσας και όχι πρωτογενούς σημασίας; AA απλούστερη εξήγηση της φαινομενικά MuktiexpBREntial επιδιόρθωσης
Radiat Res. 1999; 152:124-136
Crossref Scopus (55) PubMed Google Scholar
65. Guinot, J.L. • Rembielak, A. • Perez-Calatayud, J. …
GEC-ESTRO ACROP recommendations in skin brachytherapy Συστάσεις GEC-ESTRO ACROP για τη βραχυθεραπεία του δέρματος
Radiother Oncol. 2018; 126:377-385
Full Text Full Text (PDF) Scopus (127) PubMed Google Scholar Πλήρες κείμενο Πλήρες κείμενο (PDF) Scopus (127) PubMed Google Scholar
66. Hannoun-Levi, J.M. • Gimeno Morales, M. • Gal, J. …
Very accelerated partial breast irradiation in 1 or 2 days: Late toxicity and early oncological outcome of the GEC-ESTRO VAPBI cohort Πολύ επιταχυνόμενη μερική ακτινοβολία του μαστού σε 1 ή 2 ημέρες: Όψιμη τοξικότητα και πρώιμα ογκολογικά αποτελέσματα της κοόρτης GEC-ESTRO VAPBI
Radiother Oncol. 2024; 194, 110217
Full Text Full Text (PDF) Scopus (3) PubMed Google Scholar Πλήρες κείμενο Πλήρες κείμενο (PDF) Scopus (3) PubMed Google Scholar
67. Kazemi, M. • Nadarajan, S. • Kamrava, M. 67. Καζέμι, Μ. • Νανταράτζαν, Σ. • Καμράβα, Μ.
Single-fraction high-dose-rate brachytherapy: a scoping review on outcomes and toxicities for all disease sites Μονοφασική βραχυθεραπεία υψηλής δόσης: μια ανασκόπηση των αποτελεσμάτων και των τοξικοτήτων για όλες τις θέσεις της νόσου
J Contemp Brachytherapy. 2022; 14:481-494
Crossref Scopus (1) PubMed Google Scholar
68. Hoskin, P. • Rojas, A. • Ostler, P. …
Single-dose high-dose-rate brachytherapy versus two and three fractions for locally advanced prostate cancer Μονοδόση βραχυθεραπείας υψηλής δόσης έναντι δύο και τριών δόσεων για τοπικά προχωρημένο καρκίνο του προστάτη
Radiother Oncol. 2024; 199, 110426
Full Text Full Text (PDF) Scopus (0) PubMed Google Scholar Πλήρες κείμενο Πλήρες κείμενο (PDF) Scopus (0) PubMed Google Scholar
69. Morton, G. • McGuffin, M. • Chung, H.T. … 69. Μόρτον, Γ. • ΜακΓκάφιν, Μ. • Τσούνγκ, Χ.Τ. …
Prostate high dose-rate brachytherapy as monotherapy for low and intermediate risk prostate cancer: Efficacy results from a randomized phase II clinical trial of one fraction of 19 Gy or two fractions 13.5 Gy Βραχυθεραπεία προστάτη με υψηλή δόση ως μονοθεραπεία για καρκίνο προστάτη χαμηλού και μεσαίου κινδύνου: Αποτελέσματα αποτελεσματικότητας από μια τυχαιοποιημένη κλινική δοκιμή φάσης II με μία δόση 19 Gy ή δύο δόσεις 13,5 Gy.
Radiother Oncol. 2020; 146:90-96
Full Text Full Text (PDF) Scopus (102) PubMed Google Scholar Πλήρες κείμενο Πλήρες κείμενο (PDF) Scopus (102) PubMed Google Scholar
70. Finkel, P. • Frey, B. • Mayer, F. …
The dual role of NK cells in antitumor reactions triggered by ionizing radiation in combination with hyperthermia Ο διπλός ρόλος των ΝΚ κυττάρων στις αντικαρκινικές αντιδράσεις που προκαλούνται από ιονίζουσα ακτινοβολία σε συνδυασμό με υπερθερμία
Oncoimmunology. 2016; 2:e1101206 Ογκοανοσολογία. 2016; 2:e1101206
Crossref Scopus (29) Google Scholar
71. Pötter, R. • Tanderup, K. • Schmid, M.P. …
MRI-guided adaptive brachytherapy in locally advanced cervical cancer (EMBRACE-I): a multicentre prospective cohort study MRI-καθοδηγούμενη προσαρμοστική βραχυθεραπεία σε τοπικά προχωρημένο καρκίνο του τραχήλου της μήτρας (EMBRACE-I): μια πολυκεντρική προοπτική μελέτη κοόρτης
Lancet Oncol. 2021; 22:538-547
Full Text Πλήρες κείμενο
Full Text (PDF) Πλήρες κείμενο (PDF)
72. Tanderup, K. • Nesvacil, N. • Kirchheiner, K. …
Evidence-based dose planning aims and dose prescription in image-guided brachytherapy combined with radiochemotherapy in locally advanced cervical cancer Στόχοι σχεδιασμού δόσης βάσει τεκμηριωμένων στοιχείων και συνταγογράφηση δόσης σε εικονοκαθοδηγούμενη βραχυθεραπεία σε συνδυασμό με ραδιοχημειοθεραπεία σε τοπικά προχωρημένο καρκίνο του τραχήλου
Sem Radiat Oncol. 2020; 30:311-327
Crossref Scopus (o) PubMed Google Scholar
73. Skipar, K. • Hompland, T. • Lund, K.V. …
MRI-guided dynamic risk assessment in cervical cancer based on tumor hypoxia at diagnosis and volume response at brachytherapy Δυναμική εκτίμηση κινδύνου με καθοδήγηση μαγνητικής τομογραφίας στον καρκίνο του τραχήλου της μήτρας με βάση την υποξία του όγκου κατά τη διάγνωση και την απόκριση του
Radiother Oncol. 2024; 110263
Google Scholar Google Ακαδημαϊκό
74. Tanderup, K. • Fokdal, L.U. • Sturdza, A. …
Effect of tumor dose, volume and overall treatment time on local control after radiochemotherapy including MRI guided brachytherapy of locally advanced cervical cancer
Radiother Oncol. 2016; 120:441-446
Full Text Full Text (PDF) PubMed Google Scholar Πλήρες κείμενο Πλήρες κείμενο (PDF) PubMed Google Scholar
75. Fowler, J.
The radiobiology of prostate cancer including new aspects of fractionated radiotherapy
Acta Oncol. 2005; 44:265-276
Crossref Scopus (300) PubMed Google Scholar
76. Viani, G.A. • Arruda, C.V. • Assis Pellizzon, A.C. …
HDR brachytherapy as monotherapy for prostate cancer: A systematic review with meta-analysis
Brachytherapy. 2021; 20:307-314
Full Text Full Text (PDF) Scopus (12) PubMed Google Scholar Πλήρες κείμενο Πλήρες κείμενο (PDF) Scopus (12) PubMed Google Scholar
77. Tien, C.J. • Chen, Z.
Radiobiological evaluation of the stepping-source effect in single-fraction monotherapy high-dose-rate prostate brachytherapy
Brachytherapy. 2023; 22:593-606
Full Text Full Text (PDF) Scopus (o) PubMed Google Scholar Πλήρες κείμενο Πλήρες κείμενο (PDF) Scopus (o) PubMed Google Scholar
78. Vogelius, I. • Bentzen, S.M.
Diminishing Returns From Ultrahypofractionated Radiation Therapy for Prostate Cancer
Int J Radiat Oncol Biol Phys. 2020; 107:299-304
Full Text Full Text (PDF) Scopus (39) PubMed Google Scholar
79. Haustermans, K. • Hofland, I. • Van Poppel, H. …
Cell kinetic measurements in prostate cancer
Int J Radiat Oncol Biol Phys. 1997; 37:106 070
8o. Pedicini, P. • Strigari, L. • Benassi, M.
Estimation of a self-consistent set of radiobiological parameters from hypofractionated versus standard radiation therapy of prostate cancer
Int J Radiation Oncol Biol Phys. 2013; 85:231-237
Full Text Full Text (PDF) Scopus (0) PubMed Google Scholar Πλήρες κείμενο Πλήρες κείμενο (PDF) Scopus (0) PubMed Google Scholar
81. Milosevic, M. • Warde, P. • Ménard, C. …
Tumor hypoxia predicts biochemical failure following radiotherapy for clinically localized prostate cancer
Clin Cancer Res. 2012; 18:2108-2114
Crossref Scopus (221) PubMed Google Scholar
82. Brunt, A.M. • Haviland, J.S.
Hypofractionation: The standard for external beam breast irradiation
Breast. 2023; 69:410-416
Full Text Full Text (PDF) Scopus (4) PubMed Google Scholar
83. Belletti, B. • Vaidya, J.S. • D’Andrea, S. …
Targeted intraoperative radiotherapy impairs the stimulation of breast cancer cell proliferation and invasion caused by surgical wounding
Clin Cancer Res. 2008; 14:1324-1332
Crossref Scopus (200) Google Scholar
84. Stewart, A.J. • Hepel, J.T. • O’Farrell, D.A. …
Equivalent uniform dose for accelerated partial breast irradiation using the MammoSite applicator
Radiother Oncol. 2013; 108:232-235
Full Text Full Text (PDF) Scopus (8) PubMed Google Scholar
85. Rosenstein, B.S. • Lymberis, S.C. • Formenti, S.C.
Biologic comparison of partial breast irradiation protocols
Int J Radiat Oncol Biol Phys. 2004; 60:1393-1404
Full Text Full Text (PDF) Scopus (97) PubMed Google Scholar
86. Chapman, J.D. • Nahum, A.E.
Radiotherapy Treatment Planning Linear-Quadratic Radiobiology
CRC Press Taylor and Francis Group, 2015
Google Scholar Google Ακαδημαϊκό
87. Zaorsky, N.G.
Hypofractionated radiation therapy for basal and squamous cell skin cancer: A meta-analysis Υποδιαχωρισμένη ακτινοθεραπεία για καρκίνο του βασικού και του πλακώδους κυττάρου του δέρματος: Μια μετα-ανάλυση
Radiother Oncol. 2017; 125:13-20
Full Text Πλήρες κείμενο
Full Text (PDF) Πλήρες κείμενο (PDF)
Scopus (46)
PubMed
Google Scholar Google Ακαδημαϊκό
88. Postow, M.A. • Callahan, M.K. • Barkgy, C.A.Ad … 88. Postow, M.A. • Callahan, M.K. • Barkgy, C.A. κ.ά.
Immunologic correlates of the abscopal effect in a patient with melanoma
N Engl J Med. 2012; 366:925-931
Crossref Scopus (1726) PubMed Google Scholar
89. Ruggieri, R. • Nahum, A.E.
The impact of hypofractionation on simultaneous dose-boosting to hypoxic tumor sub volumes
Med Phys. 2006; 33:4044-4055
Crossref Scopus (o) PubMed Google Scholar
90. Thames, H.D. • Bentzen, S.M.
Time factor for tonsillar carcinoma
Int J Radiat Oncol Biol Phys. 1995; 33:755-758
Full Text (PDF) Scopus (o) PubMed Google Scholar
91. Zhou, L. • Liu, Y. • Wu, Y. …
Low-dose radiation therapy mobilizes antitumor immunity: New findings and future perspectives
Int J Cancer. 2024; 154:1143-1157
Crossref Scopus (1) PubMed Google Scholar
92. Walle, T.
Radiotherapy orchestrates natural killer cell dependent antitumor immune responses through CXCL8
Sci Adv. 2022;8:eabh4050.;
Crossref Scopus (75) PubMed Google Scholar
93. Shuryak, I. • Hall, E.J. • Brenner, D.J.
Optimized Hypofractionation Can Markedly Improve Tumor Control and Decrease Late Effects for Head and Neck Cancer
Int J Radiat Oncol Biol Phys. 2019; 104:272-278
Full Text Full Text (PDF) Scopus (24) PubMed Google Scholar
94. Marinello, G. • Pierquin, B. • Grimard, L. …
Dosimetry of intraluminal brachytherapy
Radiother Oncol. 1992; 23:213-216
Abstract Full Text (PDF) PubMed Google Scholar
95. Homs, M.Y. • Steyerberg, E.W. • Eijkenboom, W.M. …
Single-dose brachytherapy versus metal stent placement for the palliation of dysphagia from oesophageal cancer: multicentre randomised trial
Lancet. 2004; 364:1497-1504
Full Text Full Text (PDF) Scopus (419) PubMed Google Scholar
96. Bergquist, H. • Wenger, U. • Johnsson, E.
Stent insertion or endoluminal brachytherapy as palliation of patients with advanced cancer of the esophagus and gastroesophageal junction. Results of a randomized, controlled clinical trial
Dis Esophagus. 2005; 18:131-139
Crossref Scopus (152) PubMed Google Scholar
97. Appelt, A.L. • Pløen, J. • Vogelius, I.R. …
Radiation Dose-Response Model for Locally Advanced Rectal Cancer After Preoperative Chemoradiation Therapy
Int J Radiat Oncol Biol Phys. 2013; 85:74-80 https://doi.org/10.1016/j.ijrobp.2012.05.017
Full Text Full Text (PDF) Scopus (220) PubMed Google Scholar
98. Reniers, B. • Liu, D. • Rusch, T. …
Calculation of relative biological effectiveness of a low-energy electronic brachytherapy source
Phys Med Biol. 2008; 53:7125-7135
Crossref Scopus (46) PubMed Google Scholar
99. Gerard, J.P. • Barbet, N. • Schiappa, R. …
Neoadjuvant chemoradiotherapy with radiation dose escalation with contact xx-ray brachytherapy boost or external beam radiotherapy boost for organ preservation in early cT2-cT3 rectal adenocarcinoma (OPERA): a phase 3, randomised controlled trial
Lancet Gastroenterol Hepatol. 2023; 8:356-367
Crossref PubMed Google Scholar
100. Van Limbergen, E.J. • Hazelaar, C. • Vaassen, F. …
Endorectal contact radiation boosting: Making the case for dose AND volume reporting
Brachytherapy. 2022; 21:887-895
Full Text Full Text (PDF) Scopus (3) PubMed Google Scholar Πλήρες κείμενο Πλήρες κείμενο (PDF) Scopus (3) PubMed Google Scholar
101. Dhadda, A.S. • Sun Myint, A. • Thamphya, B. …
A multi-centre analysis of adjuvant contact X-Ray brachytherapy (CXB) in rectal cancer patients treated with local excision-preliminary results of the CONTEMı study
Radiother and Oncol. 2021; 162:195-201
Full Text Full Text (PDF) Scopus (14) PubMed Google Scholar
102. Classen, S. • Petersen, C. • Borgman, K.
Crosstalk between immune checkpoint and DNA damage response inhibitors for radiosensitization of tumors
Strahlenther Onkol. 2023; 199:1152-1163
Crossref Scopus (5) PubMed Google Scholar
103. Rijkmans, E.C. • Marijnen, C.A.M. • van Triest, B. …
Predictive factors for response and toxic after brachytherapy for rectal cancer; results from the HERBERT study
Download PDF
Article metrics
Related Articles Σχετικά άρθρα
Home Αρχική
List of Issues Κατάλογος θεμάτων
JOURNAL INFO ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ ΕΦΗΜΕΡΙΔΑΣ
Contact Information
New Content Alerts
Access for Developing Countries
FOR AUTHORS ΓΙΑ ΣΥΓΓΡΑΦΕΙΣ
About the Journal
Editorial Board
MORE PERIODICALS
Permissions
Abstracting/Indexing
Info for Advertisers
Find a Periodical
ARTICLES & ISSUES
Researcher Academy
Activate Online
Pricing
Go to Product
Current Issue
Access
Catalog
re
Reprints
Home List of Issues JOURNAL INFO Contact Information New Content Alerts
Access for Developing Countries FOR AUTHORS About the Journal Editorial Board MORE PERIODICALS
Permissions Abstracting/Indexing Info for Advertisers Find a Periodical
ARTICLES & ISSUES
Researcher Academy Activate Online Pricing Go to Product
Current Issue Access Catalog
re Reprints | Home | List of Issues | JOURNAL INFO | Contact Information | New Content Alerts |
| :--- | :--- | :--- | :--- | :--- |
| Access for Developing Countries | FOR AUTHORS | About the Journal | Editorial Board | MORE PERIODICALS |
| | Permissions | Abstracting/Indexing | Info for Advertisers | Find a Periodical |
| ARTICLES & ISSUES | | | | |
| | Researcher Academy | Activate Online | Pricing | Go to Product |
| Current Issue | | Access | | Catalog |
| | re | | Reprints | |
The content on this site is intended for healthcare professionals.